ข้อความต้นฉบับในหน้า
132 สาระสำคัญพระธรรมเทศนา
๓๙
ปกิณกะ ๑
(การเคารพพระรัตนตรัย)
๑๘ กรกฎาคม ๒๔๙๗
นโม....
สกุกาวา พุทธรตน์.....
สกุกตวา พุทธรัตน์ ฯ กระทำความเคารพพุทธรัตนะ อันเป็นดังโอสถอันอุดมประเสริฐ
สกุกาวา ธมฺมรตน์
สกุกาวา สงฺฆรตน์
เป็นประโยชน์เกื้อกูลแก่เทวดาและมนุษย์ทั้งหลาย ฯลฯ
ความเคารพพระสัทธรรมเป็นโอสถอันอุดมประเสริฐ เป็นเครื่อง
สงบระงับกระวนกระวายเสียได้ ฯลฯ
ความเคารพพระสังฆรัตนะ เป็นโอสถอันอุดมประเสริฐ ควรเพื่อของ
อันบุคคลนำมาบูชา ฯลฯ
สามข้อนี้ เป็นหลักในพระพุทธศาสนา ถ้าเคารพไม่ถูก ปฏิบัติศาสนากี่สิบปีก็ไม่ได้เรื่อง จึง
ถือเป็นข้อต้นในการปฏิบัติพระพุทธศาสนา แม้พระสงฆ์ก็ต้องสวดมนต์นี้ทุกวัน
ขยายความโดยย่อ :
พุทธรัตนะ เป็นยาอันอุดม ทำความสงบรักษาโรคภัยไข้เจ็บได้หมด ทุกข์ทั้งสิ้นสงบไป ส่วน
พระธรรมก็เช่นกัน เป็นเครื่องสงบระงับความกระวนกระวาย ถึงพระธรรมแล้วภัยสงบหมด พระสงฆ์เป็น
ยาอันประเสริฐ ควรเพื่อของอันบุคคลนำมาบูชา คือ ของประณีตทั้งหลายที่นำมาถวายและต้อนรับ
เมื่อเข้าถึงพระรัตนตรัยได้จริงๆ ย่อมระงับทุกข์ ระงับภัย ระงับโรค อันเป็นความปรารถนา
ของทุกคน ทั้งคนแก่ คนหนุ่มสาว เด็ก
เคารพต่อท่านได้ต้องเอาใจจรดตรงไหน ?
เคารพพุทธรัตนะ ให้เอาใจหยุดนิ่งที่ศูนย์กลางกายฐานที่ ๗ จนเข้าถึงพระธรรมกาย พระธรรม
กาย คือ พุทธรัตนะ แต่จะเข้าถึงได้ต้องผ่านกายต่างๆ ตั้งแต่กายมนุษย์ละเอียด ที่เรียกว่า กายฝัน
เข้าไปเป็นลำาดับจนถึงกายธรรม
เคารพธรรมรัตนะ ใจหยุดอยู่ตรงกลางดวงธรรมของกายธรรม ดวงธรรม คือ ธรรมรัตนะ ได้
ชื่อว่าเคารพพุทธรัตนะ และธรรมรัตนะไปพร้อมๆ กัน
เคารพสังฆรัตนะ ใจหยุดเข้าไปในดวงธรรม เข้าถึงธรรมกายละเอียด คือ สังฆรัตนะ
การจะเข้าถึงได้ดังนี้ไม่ใช่เรื่องง่าย เพราะต้องเข้าให้ถึงกายต่างๆ คนกิเลสหนา ใจหยาบ ไม่
สนใจ ทำไม่เป็น จึงต้องตั้งใจ ให้บริสุทธิ์กาย วาจา ใจ ชั่วไม่มีปนเลย ทั้งนั่ง นอน ยืน เดิน ตรึกนึก