สาระสำคัญพระธรรมเทศนา : หน้า 26/44

134 สาระสำคัญพระธรรมเทศนา do สัจจกิริยาคาถา (ที่พึ่งอันประเสริฐ) ๒๓ กรกฎาคม ๒๔๙๗ นโม..... นตฺถิ เม สรณ์ อญ..... ถ้าเป็นคนจริง คือ มีหลักที่จริง ก็เป็นคนมีแก่นสาร แก่หรือเด็กอย่างมีแก่นสาร และความ จริง นี้เป็นบารมีของพระพุทธเจ้า ที่สั่งสมอบรมมาทุกพระองค์ หลักที่จริงนั้นเป็นอย่างไร ? นตฺถิ เม สรณ์ อญฺญ์ ฯ ที่พี่ ที่พึ่งอื่นของเราไม่มี พระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์ เป็นที่พึ่งอันประเสริฐของเรา ฯ พระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์ เป็นที่พึ่งของเรา คนทั่วไปมักคิดว่าเงินทองเป็นที่พึ่ง การได้แต่งงานมีลูกไว้พึ่งพา หรือหญิงหวังพึ่งสามี แต่ความ จริงตัวเราเองต้องรักความบริสุทธิ์ เหมือนรักษาผ้าขาว ไม่รักษาก็ชื่อว่าไม่รักตัวเอง ตัวนี้แหละเป็นทาง ไปสู่ที่พึ่ง พระพุทธองค์จึงทรงรับสั่งว่า อตฺตา หิ อตฺตโน นาโถ ตนนี่แหละเป็นเกาะ ตนนี่แหละเป็นที่ พึ่ง ของตัว บริสุทธิ์หรือไม่บริสุทธิ์เป็นของเฉพาะตัว บุคคลอื่นทำบุคคลอื่นให้บริสุทธิ์ไม่ได้ รับสั่ง ต่อไปว่า ธรรมนั่นแหละเป็นเกาะ ธรรมนั่นแหละเป็นที่พึ่ง สิ่งอื่นไม่ใช่ ในสัจจกิริยาคาถา ท่านยกพระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์ เป็นที่พึ่งอันประเสริฐ เราจะเอาใจจรดไว้ที่ไหนถึงจะถึงพุทธรัตนะ ธรรมรัตนะ สังฆรัตนะ ? พระพุทธเจ้า ไม่ได้อยู่ที่ พระประธานในโบสถ์ เจ้าชายสิทธัตถะ หรือ ตัวผู้รู้เอง ไม่ได้อยู่ที่ ตู้ใบลาน ธัมมจักกัปปวัตนสูตร ที่ทำถูกทำจริงในตัวผู้รู้ พระสงฆ์ ไม่ได้อยู่ที่ ปัญจวัคคีย์ พระยส พระสาวกทั้งหลาย พระธรรม และทรง พระพุทธเจ้า พระธรรม พระสงฆ์ เป็นเนมิตกนาม ตัวพุทธรัตนะ ธรรมรัตนะ สังฆรัตนะ นั้นแหละเป็นตัวจริง เป็นต้นกำเนิดให้บังเกิด พุทโธ ธมฺโม สังโฆ พุทธรัตนะยืมให้บังเกิด ไปตรัสรู้ธรรมทั้งสี่ (อริยสัจ ๔) เกิดสงฆ์เป็นเนมิตกนามเกิดขึ้นกับ พระองค์เป็น พุทฺโธ พระธรรมรัตนะ ได้รักษาผู้ปฏิบัติไม่ให้ตกไปในที่ชั่ว เกิดสงฆ์ที่เป็นเนมิตกนาม เรียก ธมฺโม สังฆรัตนะ รักษาธรรมที่ทำให้เป็นพระพุทธเจ้าไว้ไม่ให้หายไป ธรรมอันพระสงฆ์ทรงไว้เป็น เนมิตกนาม เรียก สงฺโฆ