สาระสำคัญพระธรรมเทศนา ๖๙ กัณฑ์หลวงปู่วัดปากน้ำ กัณฑ์ที่ ๓๑-๔๕ หน้า 28
หน้าที่ 28 / 44

สรุปเนื้อหา

พระธรรมเทศนานี้ส่งเสริมให้ผู้ปฏิบัติยึดมั่นในสัทธรรมและศีลเพื่อสร้างความเป็นใหญ่ในตนเอง โดยยกตัวอย่างพระพุทธเจ้าที่ยืนหยัดอยู่ในธรรมแม้จะมีการกล่าวร้ายหรือวิพากษ์วิจารณ์ รวมถึงการไม่หวั่นไหวต่อความทุกข์หรือความยากลำบาก โดยการตั้งมั่นในศีลและศรัทธาจะทำให้มีชีวิตที่ดี

หัวข้อประเด็น

- ความเคารพสัทธรรม
- ศีลและธรรม
- ความเป็นใหญ่ในชีวิต
- การดำรงอยู่ในพระธรรม

ข้อความต้นฉบับในหน้า

136 สาระสำคัญพระธรรมเทศนา “เป็นธรรมกายแล้วเป็นพระพุทธเจ้าทั้งนั้น เป็นอนุพุทธเจ้า” เมื่อประสงค์ความเป็นใหญ่ ให้ระลึกถึงคำสั่งสอนของพระพุทธเจ้า คือ เคารพสัทธรรมตั้ง อยู่ ในพระธรรม ด่าก็ไม่โกรธ ไม่อิจฉาใคร ย่อมเป็นใหญ่เป็นประธานคนได้ เหมือนพระพุทธเจ้า ที่ใคร ว่าท่านก็ไม่กระเทือนเลย มาถูกทาง วิธีเคารพสัทธรรม - ตั้งมั่นอยู่ในศีล ตามฐานะของตน เป็นอายุพระศาสนา ตั้งมั่นในกลางดวงสัทธรรม กลางกายมนุษย์อย่างไม่คลอนแคลน แม้ยังไม่เข้าถึง ก็ถือว่า เคารพสัทธรรมแล้วดีอย่างไร ? “ถ้าว่าใครเคารพสัทธรรมละก็ ไม่ต้องหาข้าว ไม่ต้องหาข้าวสารนะ ไม่ต้อง เที่ยวขอเขานะ ไปนั่งอยู่คนเดียวในป่า เขาก็ต้องเลี้ยง เขาก็ต้องเอาข้าวไปเลี้ยง เอา อาหารไปเลี้ยง เอาผ้าให้นุ่งห่ม อย่าไปทุกข์ร้อนไปเลย ให้มั่นอยู่ในสัทธรรมเข้าเถิด” “อยากจะได้สัทธรรมจะเอาใจไปจรดตรงไหนเล่า จุดศูนย์กลางของกายมนุษย์ ใสบริสุทธิ์เท่าฟองไข่แดงของไก่ นิ่งอยู่กลางนั่นแหละให้เห็นดวงให้ได้ ถ้าไม่เห็น ก็จรดอยู่กลางดวงนั่นแหละ อย่าไปจรดที่อื่น จะตัดหัวขั้วแห้งก็ไม่จรดที่อื่น จะตัด หัวขั้วแห้ง เขาบอกว่าโน่นแน่เจ็บไข้เต็มที่จะตายแล้ว หมอที่โน้นแน่ดีนัก ยิ้มเฉย ใจปักอยู่ที่ธรรมนั่น ปวดแข้งปวดขาจัด ปักเข้าไป ร้อยโอยๆ ก็ช่าง เขาบอกว่า โน้นแน่ะ ผู้เป่าเก่งอยู่ที่โน่นดีนัก ยิ้มเฉย ยิ้มแฉ่ง เอาใจปักอยู่ที่ธรรมนั้นแหละ ใครๆ ไม่ช่วยก็ปวดตายไปเถิด ไม่ได้เคลื่อนไปจากธรรม “จ้าวผีมันจะดีกว่ามนุษย์อย่างไร มนุษย์ดีกว่าจ้าวผีเป็นก่ายเป็นกอง ถ้าว่า มีฤทธิ์มีเดชก็มีเหมือนผีซิ มนุษย์ก็มีฤทธิ์เดชส่วนมนุษย์เหมือนกัน ข้าก็มี ฤทธิ์ ส่วนนั้นในธรรมรัตนะเหมือนกัน ข้าไม่ง่อนแง่น คลอนแคลน ไม่ตามใครละ - พระหรือคนชนิดนี้ ได้ชื่อว่า “เคารพสัทธรรมแท้ๆ”
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หน้าหนังสือทั้งหมด

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More