สาระสำคัญพระธรรมเทศนา : หน้า 32/44

140 สาระสำคัญพระธรรมเทศนา “ไอ้ที่ฆ่าฟันกันตายอยู่โครมๆ นี่แหละ ฆ่าตัวเองตายบ้าง ฆ่าคนอื่นตายบ้าง ฟันแทงกันตายบ้าง เกิดรบรากันนะ ติดรสทั้งนั้นนะ ไม่ติดรสก็ติดสัมผัส ไม่ติด สัมผัสก็ติดรูป ไม่ติดรูปก็ติดเสียง ไม่ติดเสียงก็ติดกลิ่น ไม่ติดกลิ่นก็ติดรส นี่ แหละติดเหล่านี้ทั้งนั้น ที่ฆ่ากันตายร้ายนักทีเดียว ถ้าสำรวมไม่ได้ ร้ายนักทุกสิ่ง ทุกอย่างล่ะ เป็นภัยนักทีเดียว” “นี่ธรรมารมณ์ที่เกิดกับใจ ก็นอนนิ่งอยู่ในมุ้ง คืนยันรุ่งไม่หลับไม่นอน ก็คิดถึง รูป เสียง กลิ่น รส สัมผัสที่ผ่านไปแล้วบ้าง ที่ในปัจจุบันบ้าง ที่จะมาข้างหน้าบ้าง... ไม่ให้ความยินดีเข้าไปประทุษร้าย ใจหยุดนิ่งเสีย หยุดนั้นแหละถูกต้องร่องรอย ความ ประสงค์พระพุทธศาสนา” สรุป : กระทำสละปล่อยอารมณ์หมดทีเดียว ได้สมาธิแล้วใจหยุดนิ่ง เมื่อจิตไม่เกาะเกี่ยวกับอารมณ์ ก็ได้ “สมาธิ” นิ่งหนักเข้าไปทุกที ก็ได้ “เอกัคคตาจิต” “นี่ต้องสำรวมอย่างนี้นะ จึงจะถูกต้องความประสงค์ใจดำของพระพุทธ ศาสนา สำรวมได้เช่นนี้จะเอาตัวรอดได้ เข้าถึงซึ่งสมาธิ เมื่อเข้าถึงซึ่งสมาธิ ปัญญา วิมุตติ วิมุตติญาณทัสสนะ เป็นลำดับไป ก็จะได้บรรลุมรรคผล สมมาดปรารถนา”