สาระสำคัญพระธรรมเทศนา: ขันธปริตร (การรักษาขันธ์ โดยแผ่เมตตา) : หน้า 16/44

124 สาระสำคัญพระธรรมเทศนา ៣៦ ขันธปริตร (การรักษาขันธ์ โดยแผ่เมตตา) ๖ มิถุนายน ๒๔๙๗ นโม...... วิรูปกเขหิ เม เมตต์...... “ขันธปริตร” เป็นวิชชาในพระพุทธศาสนา ที่พระสัมมาสัมพุทธเจ้าทรงกล่าวเกี่ยวกับการ คุ้มครองขันธ์ ๕ “ปริตร” แปลว่า ความรักษา “ขันธปริตร” แปลว่า ความรักษาขันธ์ เพราะรูป เวทนา สัญญา สังขาร วิญญาณมนุษย์ อันตรายมาก ไม่คุ้มครองไม่ได้ มนุษย์บางพวกไม่อาจสู้สัตว์เดียรัจฉานได้ ต้องทำตัวอ่อนน้อม เพราะฉะนั้นมนุษย์ทั้งหลาย ถ้าอ่อนให้อ่อนละมุนละไมใช้ได้ ถ้าแข็งให้เป็นเหล็กดีใช้ได้ หรือ “อ่อน อ่อนอย่างสำลีดีที่สุด แข็ง แข็ง อย่างเพชรดีที่สุด” เด็ดเดี่ยวทั้ง ๒ อย่าง จึงเป็นคนมีปัญญา ๒ พระพุทธเจ้าไม่ลดหย่อนให้ผู้ใด แข็งเป็นเพชรทีเดียว สัตว์ใดจะมาเทียบเป็นไม่มี เช่น ปราบ พญานันโทปนันทนาคราชผู้แข็งกระด้าง ปราบอาฬวกยักษ์ให้เป็นสาวก ขันธ์ ๕ ของกายมนุษย์ มนุษย์ละเอียด ทิพย์ ทิพย์ละเอียด รูปพรหม รูปพรหมละเอียด อรูป พรหม อรูปพรหมละเอียด รวมทั้งของธรรมกายทั้งหลายถึงอรหัตละเอียด ล้วนต้องการความ คุ้มครองป้องกันทั้งนั้น อย่างไร อันตรายเป็นข้อสำคัญ : ปีหนึ่งๆ สัตว์ในมนุษยโลกถูกอสรพิษกัดตายจำนวนมาก แล้วจะป้องกัน จำพวกสัตว์มีฤทธิ์เดช คือ ๑. สัตว์ดิรัจฉาน สกุลนาคใหญ่ๆ ทั้งสี่ ชื่อ พญานาควิรูปักข์ มีฤทธิ์เดช เหาะได้ ถอดกายเป็นมนุษย์ มีอยู่สมัยพุทธกาล ใครๆ ก็กลัว พญานาคเอราบถ มีฤทธิ์มาก ถอดกาย เหาะได้ ปะปนแปลงกายอยู่กับมนุษย์ พญานาคฉัพยาบุตร มีฤทธิ์มาก แผลงฤทธิ์แผลงเดชได้ดุจเดียวกัน พญานาคกัณหาโคตมกะ เหาะได้ แปลงเป็นมนุษย์ ภิกษุ อุบาสกอุบาสิกาได้ สามารถเด็ดชีวิต มนุษย์ได้ไม่ยาก มีฤทธิ์เดชมาก นั่งอยู่ไม่มีใครรู้ว่าแปลงมา ถ้ามีธรรมกายจึงจะรู้จัก