ข้อความต้นฉบับในหน้า
ศาสนา-ประเพณี วัฒนธรรม
คุณก็ไม่ยินดีให้ ทำนองเดียวกัน ไก่มันไม่รู้เรื่องอะไรกับคุณ
ถึงรู้มันก็ไม่อนุโมทนากับความคิดของคุณหรอก มันไม่อยากให้ใครมา
เชือดเนื้อเถือหนังมัน แต่มันหนีไม่พ้นจึงจำยอม ก่อนตายมันคง
อาฆาตคนฆ่ามันแน่ๆ เลย ก็มันทั้งดิ้นทั้งร้อง จนไม่เป็นภาษาไก่อย่าง
นั้น
ฆ่าไก่เอาไปแกงถวายพระ คุณเอ๋ย....บาปมันกองสูงท่วมภูเขา
ถ้าจะมีบุญเกิดขึ้นมันก็แค่จอมปลวก เพราะฉะนั้นอย่าไปทำเลยมันไม่คุ้ม
กันหรอก บาปก็ส่วนบาป บุญก็ส่วนบุญ ทดแทนกันไม่ได้
คนที่บงการหรือลงมือฆ่าสัตว์ตัดชีวิต สิ่งที่จะต้องตามมาแน่
ๆ เลยคือ ไม่ว่าชาตินี้ หรือชาติไหนข้างหน้าอายุจะสั้น
ส่วนที่ไปตักบาตรทำบุญให้ทานก็ได้บุญ ติดตัวไป ทำให้ไม่
ว่าชาตินี้ชาติไหนจะทำมาหากินอะไร ก็มีรายได้ดีไปเสียทั้งนั้น
ถ้าบุญกับบาป ทั้งสองอย่างนี้ส่งผลในชาติเดียวกัน ผลจะ
เป็นอย่างไร?
เราลองคิดว่าถ้าเอาไปชั่งน้ำหนักเปรียบเทียบกันดูมันจะสมดุล
กันไหม? คือเกิดไปชาติหน้าทำมาหากินคล่องหยิบจับอะไรขึ้นมา ทำ
สำเร็จทุกอย่าง มีเงินทองมากมาย แต่ว่าอายุสั้น รวยอยู่ไม่เท่าไรก็ตาย
หรือไม่ตายง่ายๆ ก็เป็นอัมพาต นั่งกินนอนกินอยู่ในคฤหาสน์เป็นสิบปี
จะเอาไหม?
ยิ่งชนิดขายลูกสาวไปแล้วเอาเงินมาบวชลูกชาย ยิ่งทั้งผิด
ทั้งบาป ลูกสาวก็ลูกของเราแต่เอาไปขาย ก็เท่ากับส่งลูกสาวไปตกนรก
รู้อยู่ว่าลูกสาว จะถูกเขาเอาไปขายต่อตามช่อง ตามบาร์ตามไนท์คลับ
ที่นั่นมันนรกแท้ๆ ยังทำได้ลงคอ ลูกสาวทั้งคนส่งไปตกนรกทั้งเป็น
พระภาวนาวิริยคุณ 20 (เผด็จ ทัตตชีโว)