ศาสนาและประเพณีในวัฒนธรรมไทย หลวงพ่อตอบปัญหา เรื่อง ศาสนา-วัฒนธรรม-ประเพณี หน้า 132
หน้าที่ 132 / 164

สรุปเนื้อหา

บทความนี้นำเสนอการพูดคุยเกี่ยวกับมุมมองของศาสนาและประเพณีในสังคมไทย โดยกล่าวถึงการประเมินความดีและความเลวของมนุษย์ รวมถึงผลของการกระทำที่เกี่ยวข้องกับสิ่งที่เรียกว่า 'บาป' และ 'บุญ' โดยมีการตั้งคำถามถึงความน่าไหว้ของผู้ที่ไม่มีคุณค่าในชีวิต และมีข้อสังเกตต่อการใช้สารเคมีอย่าง DDT ในการป้องกันยุง ในที่สุด หวังว่าเราจะเห็นการตระหนักถึงการกระทำและสิ่งที่ถูกต้องในชีวิต

หัวข้อประเด็น

-ศาสนา
-ประเพณี
-วัฒนธรรม
-ความดี
-ความเลว

ข้อความต้นฉบับในหน้า

ศาสนา-ประเพณี วัฒนธรรม ตบยุงทุกวัน ปั๊มดทุกวัน วันไหนไม่ทันใจใช้ DDT ฉีดพรวดเลย ถาม ว่าศีลข้อ ๑ อยู่ไหม ไม่อยู่ ขาดกระจุย แต่สำคัญตัวผิดว่าดีแล้ว แต่ ความจริงยังไม่ดี ส่วนที่บอกว่าความเลวที่ร้ายแรงอะไรก็ไม่ได้ทำ บางทีไม่ได้ทำ เพราะยังไม่มีโอกาสต่างหาก เนื่องจากวันๆ เอาแต่นอน คนพวกนี้ถึงคราวละโลก บาปไม่ พอจะตกนรก บุญก็ไม่พอจะขึ้นไปเป็นเทวดาบนสวรรค์ บุญจะกลับมา เกิดเป็นคนอีกก็ยังไม่พอ เลยได้แต่สิงสถิตอยู่ตามจอมปลวกเป็นภุมม -เทวา หรือเทวดาตีนโรงตีนศาล อยู่พื้นเดียวกันมนุษย์นี่แหละ แต่ เป็นกายมนุษย์ละเอียด ถามตัวเราเองสิว่า คนพรรค์นี้เวลาเขามีชีวิตอยู่ มีอะไรที่ ทำให้เรากลัวไหม ก็ไม่เห็นจะน่ากลัวอะไร ยิ่งเมื่อตายไปแล้ว ยิ่งไม่ น่ากลัว แล้วเมื่อตอนเขามีชีวิตอยู่ คนพรรค์นี้น่าไหว้ไหม? มีคุณ ความดีอะไรให้น่าไหว้บ้าง ไม่มีเลย เพราะฉะนั้นตายไปแล้ว ยิ่งไม่น่าไหว้หนักขึ้นอีก นี่หลวงพ่อ พูด ตามเหตุตามผลนะ พระภาวนาวิริยคุณ 132 (เผด็จ ทั ต ต ชีโว)
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More