ข้อความต้นฉบับในหน้า
ศาสนา-ประเพณี วัฒนธรรม
๔๔. พระสัมมาสัมพุทธเจ้าทรงเป็นที่พึ่ง
ทำไมเราจึงนับถือพระสัมมาสัมพุทธเจ้าว่า เป็นที่พึ่งสูงสุด ทั้งที่
พระองค์ก็มาจากมนุษย์ธรรมดาคนหนึ่ง ?
ชาวพุทธที่แท้จริงเป็นคนมีเหตุผล ไม่ใช่คนงมงายเชื่อง่าย
การที่คนใดคนหนึ่งจะเลือกใครมาเป็นศาสดาที่เคารพของตนนั้น ที่ถูก
ต้องแล้วเขาควรจะต้องคำนึงถึงประวัติของศาสดานั้นๆ เสียก่อนว่า
๑. เป็นบุคคลที่มีประวัติชัดแจ้ง ว่ามีตัวตนจริงในประวัติ
ศาสตร์โลก ไม่ใช่เป็นเพียงบุคคลที่ประวัติไม่ชัดแจ้ง หรือคลุมเครือ ไม่
น่าเชื่อถือ
๒. เป็นบุคคลที่มีสติปัญญาความรู้ และคุณธรรมมาก รู้เรื่อง
โลกและชีวิตอย่างลึกซึ้ง ที่เรียกว่าตรัสรู้ และคิดค้นคำสอนได้ด้วยตนเอง
ไม่ใช่แอบอ้างเอาคำสั่งสอนของคนอื่นมาสอนต่อ คือต้องเป็นผู้ที่มีความ
รู้จริง มีความสามารถจริงด้วยตัวเอง
๓. คำสั่งสอนของศาสดานั้นๆ เป็นคำสอนที่สาวกหรือลูก
ศิษย์สามารถประพฤติปฏิบัติตามจนบังเกิดผลดีได้ หรือมีความสุข
ได้จริง ถ้าไม่มีใครสามารถประพฤติตามคำสอนเหล่านั้นได้เลย ก็แสดง
ว่าคำสอนเหล่านั้นไร้ประโยชน์ เพราะใครๆ ก็ทำตามไม่ได้
เมื่อพิจารณาตามหลักเกณฑ์เหล่านี้แล้วก็จะทราบว่า การที่
ชาวพุทธเคารพนับถือพระสัมมาสัมพุทธเจ้าว่าเป็นที่พึ่งสูงสุดอย่างเต็ม
ภาคภูมิ เพราะเหตุที่สอดคล้องกันทั้ง ๓ ประการ คือ
๑) พระสัมมาสัมพุทธเจ้าเป็นบุคคลที่เคยมีตัวตนจริงอยู่ใน
โลกมนุษย์ ประวัติศาสตร์รับรองและระบุถึงผู้ให้กำเนิดชีวิตแก่พระองค์
อย่างชัดแจ้งเหมือนมนุษย์ทั่วไป ยิ่งกว่านั้นยังทรงมีชาติตระกูลสูง คือ
พระภาวนาวิริยคุณ 108 (เผด็จ ทั ต ต ชีโว)