ศาสนาและประเพณีในชีวิตพระ : หน้า 76/164

ศาสนา-ประเพณี วัฒนธรรม พระพุทธองค์ทรงตีกรอบให้รู้ว่า ของจำเป็นสำหรับชีวิตพระ มีแค่นี้ แต่ว่าชาวบ้านชาวโลกน่ะจะไปตีกรอบเขาแบบนี้ไม่ได้หรอก แล้ว จะทำอย่างไรให้เขารู้ความจำเป็นของชีวิตว่า จริงๆ แล้วคืออะไร แต่ จะชี้ให้ชัดให้ตรงจริงๆ ยากเหลือเกิน จึงได้แต่สอนอะไรโน้นๆ นี่ๆ เลียบเคียงไป มีประเด็นหนึ่งที่โบราณาจารย์ท่านสอนไว้ และทำกันมาตั้ง แต่สมัยปู่ย่าตาทวดของเรา แต่เดี๋ยวนี้เราทิ้งไปเสียแล้ว ท่านสอนวิธี การไว้ว่าให้พยายามหาทางให้ญาติโยมที่มาวัดเข้าไปอยู่ในกลดให้ได้ ให้อยู่หลายๆ วัน คนเราอยู่ในกลดนานเข้า คือพาเดินธุดงค์สัก ๓-๗ วัน วันดีคืนดีเขาจะได้คิดเองว่า เออ..จริงๆ แล้วแค่กลดนี่ก็พอให้นอน ใครที่เคยเป็นประเภทมือใครยาวสาวได้สาวเอา พออยู่กลด แล้วมือชักจะสั้น เริ่มมีสติ ไม่อยากไขว่คว้าเอาอะไรมาสะสมไว้ เรื่องเสื้อผ้าก็เหมือนกัน ขอให้โยมมาหัดนุ่งชุดขาวอยู่กลด อย่างนี้ แล้วโยมเองจะรู้ว่า เสื้อผ้าที่มีอยู่ในตู้กี่ชุดๆ นั่น ที่ไม่จำเป็น เลยมีมาก ต่อไปควรจะลดๆ ลงเสียบ้าง ลิปสติกอีกกี่แท่ง น้ำมัน น้ำหอมอีกเท่าไรนั่นน่ะ น่าจะลดไปตั้งครึ่งตั้งค่อน ไม่อยากจะแต่งตัว สวยๆ ไปอวดใครให้การกำเริบ ยิ่งกว่านั้น คนไม่เคยถือศีล ๘ พอถือเข้าแล้ว ต้องอดมื้อเย็น จะได้คิดว่า เออ....เราอดไปมื้อเดียวเท่านั้นหิวแทบตาย เมื่อคืนนอนแทบ ไม่หลับเลย แล้วคนยากคนจนอดมื้อกินมื้อที่อยู่ในสลัมจะเป็น อย่างไรบ้างหนอ? นี่ความเห็นใจเริ่มเกิดขึ้นแล้ว การทำทานด้วยข้าวปลาอาหาร จะตามมา ศีลข้อที่ 5 ที่ให้งดอาหารมื้อเย็น จะเป็นผลให้ญาติโยมอยาก พระภาวนาวิริยคุณ 76 (เผด็จ ทัตตชีโว)