ความหมายของพระภิกษุสงฆ์ในพระพุทธศาสนา : หน้า 101/164

ศาสนา-ประเพณี วัฒนธรรม ๔๕. พระภิกษุสงฆ์ คำว่า “พระ” คำว่า “ภิกษุ” คำว่า “สงฆ์” แต่ละคำมีความ หมายถึงบุคคลเดียวกัน ทำไมนิยมใช้ทั้ง ๓ คำ มาเขียน ติดกันเป็นพระภิกษุสงฆ์ล่ะคะ ? คำว่า “ภิกษุ” โดยคำศัพท์แปลว่า ผู้ขอ ผู้เพ่งเล็งเอา หมาย ถึงชายที่บวชในพระพุทธศาสนาดำรงชีวิตอยู่ โดยไม่ได้หุงหาอาหาร กินเอง ใช้เวลาเพื่อปฏิบัติธรรม และสอนชาวบ้านเท่านั้น เรื่องอาหาร แต่ละวันต้องขอชาวบ้านเขากิน อย่างที่เราเห็นท่านออกบิณฑบาตทุกๆ วันนี่แหละ “พระ” หมายถึงชายที่บวชในพระศาสนาที่ตั้งใจประพฤติ ปฏิบัติธรรมตามพระวินัยที่พระสัมมาสัมพุทธเจ้าบัญญัติเอาไว้ มีศีล ๒๒๗ ข้อ เป็นต้น ส่วนธรรมะต่างๆ ก็ศึกษาเล่าเรียนกันไป ภิกษุที่มี ความตั้งใจปฏิบัติตามธรรมตามพระวินัยอย่างเคร่งครัด จะเกิดความ ประเสริฐ หรือเกิดความดีขึ้นในตัวคือความโลภน้อยลง ความโกรธน้อย ลง ความหลงน้อยลง เป็นผลให้สติปัญญาทางธรรมก้าวหน้ายิ่งขึ้น ความ ประเสริฐก็ยิ่งเพิ่มขึ้นตามมา คำว่าประเสริฐมาจากคำว่า “วร” (อ่านว่า วะ-ระ) แล้วก็ แผลงมาเป็น “พระ” ฉะนั้น พระคือภิกษุผู้ประเสริฐ ส่วนคำว่า “สงฆ์” ในพระวินัย หมายถึงกลุ่มภิกษุตั้งแต่ ๔ รูป ขึ้นไป ร่วมกันทำกิจอย่างหนึ่งอย่างใดของศาสนา เช่น สงฆ์ลงสวด ปาฏิโมกข์ เป็นต้น ความหมายของแต่ละคำ ก็อย่างที่ว่ามานี้ เวลาจะแยกใช้ก็ เลือกใช้คำให้เหมาะสมตามวาระตามโอกาส แต่คำว่าพระเป็นความ ห ล ว ง พ่ อ 10] ตอบ ปัญหา