การครองตนและการมองโลก : หน้า 14/118

การครองตน ๓. ขวางโลก ข้อความทั้งหมดนี้จริงหรือไม่ ถ้าจริงคนเราก็ควรมาอยู่วัดให้หมด เลิกทำงานได้แล้ว คือ ๑. สอนให้สุนทรีไม่มีสมบัติเกินจำเป็น ๒. มองโลกในแง่ร้าย อะไรก็ไม่เที่ยง ๓. ฝืนธรรมชาติไม่มีเมีย ไม่มีความรู้สึกยินดียินร้ายใดๆ ๔. ให้ความหวังอันยาวนาน คือ ไปนิพพาน ๕. ท่องอยู่คำเดียวว่า ตาย ตาย แล้วก็ตาย ลูกเอ๋ย ทั้งหมดที่พูดมานั้น หลวงพ่อขออธิบายพอสังเขปนะ ข้อ ๑ สุนทรี คือความดีงามงดงาม ความดีเป็นสิ่งที่งดงาม ควรกระทำ ความร้ายกาจต่างๆ เป็นความไม่สุนทรี ไม่ควรทำ และ ความร้ายกาจต่างๆ จะเกิดขึ้นมาได้เมื่อคนเริ่มขาดสุนทรี เพราะฉะนั้น ถ้าจะให้มีสุนทรีอย่างน้อยต้องมีศีลห้าเป็นพื้นฐาน คนที่มีศีลห้าเป็น พื้นฐานแล้วจะมีสุนทรี ยิ่งมีศีลแปดยิ่งสุนทรีมากยิ่งขึ้นไปอีก อีกอย่างหนึ่งคือ สมบัติเมื่อมีมากจนเกินไป จะต้องคอยเป็น ห่วง ตามซ่อมแซมดูแลรักษา ทำให้เป็นทุกข์มากขึ้น แทนที่จะสะดวก สบาย ข้อ ๒ หลวงพ่อสอนให้มองโลกว่าไม่เที่ยง เป็นการสอนให้ มองโลกในแง่ร้ายหรือ? หลวงพ่อไม่ได้สอนให้มองโลกในแง่ร้ายนะ แต่ให้มองว่าโลก เป็นอย่างนี้เอง ให้มองตามความเป็นจริง การที่คนใดคนหนึ่งเห็นความ เป็นจริงของสิ่งต่างๆ ที่อยู่รอบตัวว่ามันเกิดขึ้น ตั้งอยู่ แล้วก็ดับไป มันอยู่ได้ไม่นานก็พังทลายไป แสดงว่าคนนั้นมองโลกตามความ พระภาวนาวิริยคุณ 14 (เผด็จ ทัตตชีโว)