การครองตนในพระพุทธศาสนา : หน้า 18/118

การครองตน นักเรียนที่เข้ามาหาความรู้ในสถาบันการศึกษา โอกาสที่เขา จะประพฤติผิด วางตัวไม่ถูกต้อง มีไหม? แน่นอนมีมากมาย แล้วเรา ถือสาหาความกับนักศึกษาเหล่านั้นหรือเปล่า? เปล่า เพราะเราถือว่า เขาเพิ่งก้าวเข้ามาศึกษาหาความรู้ จะทำความผิดพลาดล่วงเกินอะไรไปบ้าง เราก็ให้อภัยกัน แต่ว่าคนประ เภทที่ ๒ ระดับครูบาอาจารย์ ถ้ามีข้อบกพร่อง เรามักตำหนิกัน ในวัดวาอารามทุกแห่งในประเทศไทย ความจริงพระในวัดก็ เหมือนคนในสถาบันการศึกษาทางโลก คือพระก็มี ๒ ประเภท ประเภทที่ ๑ คือพระนักเรียน ท่านเพิ่งเข้ามาหาความรู้ บาง ที่เพิ่งบวชได้วันสองวัน เดือนสองเดือน ปีสองปี หรือพรรษาสองพรรษา เท่านั้น แน่นอน ท่านยังใหม่อยู่ในธรรมวินัย เพราะฉะนั้นท่านก็มีข้อที่ ประพฤติปฏิบัติผิดพลาดบ้าง นี้เป็นธรรมดาก็เป็นพระนักเรียน จะเอา อะไรกันนักกันหนา ประเภทที่ ๒ คือพระที่เป็นครูบาอาจารย์ ท่านเหล่านี้เป็น หลักของวัดอยู่ทุกวัดในเมืองไทย มีรวมกันเป็นแสนรูปนะ แล้วท่าน ก็ตั้งใจประพฤติปฏิบัติธรรม ถ้าท่านเหล่านี้ไม่ตั้งใจประพฤติปฏิบัติธรรม ต่อเนื่องกันมา นับตั้งแต่ปู่ย่าตาทวดกันละก็ ป่านนี้วัดก็ร้าง พระพุทธ ศาสนาก็ล้มไปแล้ว ไม่มาถึงพวกเราหรอก แต่ก็เป็นที่น่าสังเกตอยู่อย่างหนึ่ง พระอาจารย์ที่มีความรู้ดี มีความประพฤติดีเหล่านี้ ส่วนมากท่านก็มีภารกิจเต็มที่ แล้วก็ไม่ใช่ วิสัยของพระที่จะมาโฆษณาว่าตนเองดีอย่างไร ท่านเหล่านี้บางท่านก็ ก้มหน้าก้มตาประพฤติปฏิบัติธรรมของท่านไป บางท่านก็เดินธุดงค์ เข้าป่าไปเลย นานๆ จะออกมาทีหนึ่ง บางท่านก็อยู่ในบ้านในเมืองอย่าง พวกเรานี่แหละ นอกจากตั้งใจอบรมตัวเองแล้ว ท่านยังตั้งใจอบรม พระภาวนาวิริยคุณ 18 (เผด็จ ทั ต ต ชีโว)