การทำผิดทั้งรู้และการแก้ไข : หน้า 32/118

การครองตน ๑๒. ทำผิดทั้งๆ ที่รู้ ทำไมคนส่วนใหญ่จึงชอบทำผิดทั้งๆ ที่รู้คะ ? การทำผิดทั้งๆ รู้มีอยู่ ๓ ลักษณะด้วยกัน คือ ๑.ทำผิดเพราะติดนิสัยมักง่ายมาตั้งแต่เด็กๆ ซึ่งความผิด ประเภทนี้ มักเป็นความผิดเล็กน้อย ไม่ใช่ความผิดร้ายแรง เช่น เดิน ลัดสนาม ไม่ข้ามถนนตรงทางม้าลาย ทิ้งขยะไม่เลือกที่ ฯลฯ ๒.ทำผิดเพราะหลงคิดว่า คนเราตายแล้วสูญ ชาติหน้าไม่ มี เขามีความคิดว่า ความดีความชั่วที่ทำไว้ มีผลเฉพาะชาตินี้เท่านั้น เอง ฉะนั้นถ้าเขามีอำนาจหรือสามารถหลีกเลี่ยงได้ กฎหมายจับไม่ได้ ไล่ไม่ทัน เขาก็จะไม่ถูกลงโทษ และไม่มีผลอะไร คนทำผิดลักษณะนี้ถือว่าเป็นความผิดเนื่องจากขาดหิริ- โอตตัปปะ คือขาดความละอาย ขาดความเกรงกลัวต่อผลของบาป คน พวกนี้เขาจะรู้สึกว่าตัวเองเก่ง เมื่อสามารถคดโกงเอาเปรียบคนอื่นได้ คนบางคนของในบ้านทั้งหมด ทั้งของกินของใช้ ล้วนแต่เป็นของที่โกง เขามาทั้งนั้น ๓.ทำผิดเพราะขาดกำลังใจที่จะทำความดี ความผิดประเภท นี้ทำทั้งๆ ที่รู้ว่าผิดกฎหมายและรู้ด้วยว่าบาป แต่ก็ทำ เพราะเขาไม่มี กำลังใจที่จะตัดใจไม่ให้ทำชั่ว และขาดกำลังใจที่จะทำความดี ปล่อยให้ ความอยากมีอำนาจเหนือจิตใจ เล็กๆ โดย การแก้ไขคนทำผิดทั้งรู้ จะต้องปูพื้นฐานให้ตั้งแต่ยังเป็นเด็ก ๑.พ่อแม่ ครูบาอาจารย์ ต้องไม่ปล่อยปละละเลยเด็ก ต้อง พระภาวนาวิริยคุณ 32 (เผด็จ ทัตตชีโว)