การครองตนและการเข้าถึงธรรม : หน้า 37/118

การครองตน หนึ่งที่ชายป่า ไปกราบเจ้าอาวาส แล้วขออนุญาตปฏิบัติธรรมสักพัก เจ้าอาวาสท่านก็อนุญาต ยกกุฏิให้หลังหนึ่ง พอได้กุฏิมาแล้ว ท่านก็จุดธูปเทียนอธิษฐานเลยว่า “ตราบใด ที่ข้าพเจ้าไม่ได้บรรลุมรรคผลนิพพาน ตราบนั้นขอยอมตาย ไม่ ยอมลุกจากที่” ท่านคิดว่าตายขณะปฏิบัติธรรม อย่างไรเสียก็คงไม่ต้องไปเกิด เป็นควายให้โยมท่านนั้นใช้งาน เพราะว่าได้เอากำลังจากข้าวปลาอาหาร ของโยมมาปฏิบัติธรรมเต็มที่ หากว่าบรรลุมรรคผลนิพพานก็โชคดี จุดธูปเทียนเสร็จนั่งภาวนาเลย วันหนึ่งผ่านไป คำว่าวันหนึ่ง ผ่านไปนี่ไม่ใช่เล่นนะ หลวงพ่อหลวงพี่ที่นั่งมาเมื่อกี้ไม่ถึงชั่วโมง นั่ง พลิกแล้วพลิกอีก นั่งไป ๑๐ นาทีก็ลืมตาเป็นนกฮูกแล้ว ท่านทำภาวนาวันหนึ่งผ่านไปยังไม่ได้อะไร แต่ก็ไม่ลุกเหมือน กัน คืนหนึ่งผ่านไป วันหนึ่งคืนหนึ่งผ่านไปแล้วก็ยังไม่ได้อะไร ใจไม่รวม เพราะตลอดเวลาไม่เคยเอาจริงเอาจังเลย ๒ วัน ๒ คืนผ่านไป ยังไม่ ได้อะไรเลย แต่ก็อดทนกลั้นอุจจาระปัสสาวะ ไม่ยอมฉันทั้งน้ำทั้งข้าว ๓ วัน ๓ คืน ผ่านไป ท่านนั่งอยู่ตรงนั้นไม่ขยับเหมือนกัน ยอมตาย พอยอมตายเท่านั้นแหละ วันที่ ๗ จะตายเอาจริงๆ ตายก็ยอม พอยอมตาย ใจก็รวม พอเที่ยงคืนเข้า ใจเริ่มหยุดนิ่งเข้าศูนย์กลางกาย ได้ถึงธรรมกายพระโสดา พระสกิทาคามี และพระอนาคามี ไปตามลำดับ พอใกล้สว่างก็สำเร็จเป็นพระอรหันต์ พระภิกษุรูปนี้เป็นพระอรหันต์ ด้วยอำนาจอะไร? เป็นได้ ด้วยอำนาจหิริโอตตัปปะ โอ้โฮ..อำนาจหิริโอตตัปปะนี่ขนาดนี้เชียวนะ เมื่อก่อนเราก็ว่า คุณธรรมแค่หิริโอตตัปปะเป็นคุณธรรมพื้นๆ ไม่เห็นมีอะไรเลย พอมา ห ล ว ง พ่ อ 37 ตอบ ปั ญ ห า