การครองตนในสถานการณ์เสี่ยง : หน้า 79/118

การครองตน ไม่รู้เป็นอย่างไร คืนไหนไม่ได้เตะคน นอนไม่ค่อยหลับ” ชักไม่เข้าท่า เค้าไม่ดีมันมาแล้ว ก็ไม่อยากมีเรื่องมีราว แต่ ว่าเพื่อนของเราคนหนึ่งมันหน้าตึงๆ ซะแล้วมันลุกขึ้นตอบสวนพรวดไป “แหม...เหมือนกันเลยพี่ คืนไหนไม่โดนเตะก็นอนไม่หลับ” เท่านั้นเอง ก็เรียบร้อย ตีกันเละ เรื่องที่ไม่น่าเป็นเรื่อง มันก็เป็นเรื่องขึ้นมา เพราะเราเข้าไปในสถานที่ๆ ไม่สมควรเข้า คืนนั้นเกือบตาย มารู้ในวันหลังว่าที่นั่นเป็นบาร์มีระดับ คือเป็นบาร์ของนาย ตำรวจใหญ่คนหนึ่ง คนที่พูดว่า แหม...คืนไหนไม่ได้เตะคน นอนไม่หลับ นั่นร้อยตำรวจเอก พอดีในทีมของเราที่ไปน่ะ คนหนึ่งก็เป็นครูสอนยูโด เจ้าคนที่ไม่โดนเตะ แล้วนอนไม่หลับ นั่นก็มือรักบี้ในมหาวิทยาลัย หลวงพ่อเองไม่ได้เก่งอะไร เป็นแค่แชมป์ดาบสองมือ เพื่อนอีกคนหนึ่ง เป็นมือขับรถซิ่ง ครบชุดสี่เสือ เปรี้ยงสองเปรี้ยงก็รู้เรื่อง ร้อยตำรวจ เอกคนที่ไม่ได้เตะคนนอนไม่หลับ ลงไปคลานซะแล้ว เจอมือยูโดเข้าให้ ส่วนเจ้าเพื่อนเราที่ไม่โดนเตะนอนไม่หลับ โดนเตะเสียแทบหลับเลย ตี ฝ่าวงล้อมออกไปแล้วเหลียวกลับมา อ้าว....เพื่อนเราไปหลับอยู่กลางวง ซะแล้วหรือนั่น ก็เลยต้องลุยกลับไปเอาตัวมันออกมา แต่กลับมาถึงบ้าน ตามเสื้อเละเลย ใส่เสื้อขาวไปประทับรอยเกือกมาเต็มเชียว ไม่ทราบ เท้าใครต่อเท้าใครบ้าง วันนั้นพอได้ยินคุณยายพูด ที่เคยคิดๆ ว่าจะเลิก ก็เลย เลิกได้เด็ดขาด หลังจากเหตุการณ์นั้นไม่กี่วันเรื่องมันโยงกัน ถึงคราวจะหมด เวร หลังจากมีเรื่องไม่กี่วัน พอดีเป็นวันเด็ก เพื่อนชวนไปเลี้ยงเด็ก กำพร้าที่บ้านปากเกร็ด ไปกันหลายคนเหมือนกันกับน้องๆ นิสิตนักศึกษา ไปเลี้ยงเด็กเสร็จ ก็ไปเจอเรื่องสลดใจ ห ล ว ง พ่ อ 79 ตอบ ปัญหา