การครองตนและศรัทธาของชาวบ้าน : หน้า 100/118

การครองตน ๔๒. ศรัทธาของชาวบ้าน ทำอย่างไรจึงจะสามารถโน้มน้าวจิตใจให้คนสละชีวิตมาช่วยงาน วัดได้ครับ ? (พระเรียนถามมา) วิธีที่ดีที่สุด คือเราซึ่งเป็นพระภิกษุจะต้องมีศรัทธาตั้งมั่นใน พระพุทธศาสนา ชนิดเอาชีวิตเป็นเดิมพัน หรือใช้สำนวนว่า “เอา หัววางเขียงให้ได้ก่อน” ประพฤติปฏิบัติตนให้เขาเห็น แล้วมั่นใจว่าหลวง พ่อของเขา ให้เขาได้ อย่างเดียว ๑) หัวเด็ดตีนขาดไม่สึกแน่ ๒) หัวเด็ดตีนขาด ไม่ยอมทำอะไรที่ผิดวินัย คือเป็นต้นแบบ ๓) ตั้งใจประพฤติอยู่ในพระธรรมวินัย หวังจะไปพระนิพพาน เมื่อชาวบ้านเขาเห็นเราเป็นแบบอย่างแล้ว เขาจะทำตาม แต่ ถ้าเราเองก็ยังสงสัยตัวเองว่า จะอยู่หรือจะสึก จะสึกหรือจะอยู่ นั่ง ถามตัวเองอย่างนี้ แล้วปล่อยวันคืนให้ล่วงไป เป็นเดือน เป็นปีละก็ ไม่มีใครเขาศรัทธามาอยู่ด้วยหรอก เมื่อวันที่ผมบวช วันที่ ๑๙ ธันวาคม พุทธศักราช ๒๕๑๔ เช้า วันนั้นตอนโกนผม ทันทีที่ผมปอยแรกตกไปที่พื้น ผมก็หยิบขึ้นมาแล้ว ก็อธิษฐานว่า “ถ้าเส้นผมบ่อยนี้ไม่กลับมาติดบนหัวอีก ชาตินี้ไม่ สึก” แล้วตั้งแต่นั้นมา ผมไม่เคยนึกถึงเรื่องสึก นึกแต่จะลุยงานพระ ศาสนากันเรื่อยไป พระภาวนาวิริยคุณ 100 (เผด็จ ทั ต ต ชีโว)