การครองตนในช่วงเวลาวิกฤติ : หน้า 52/118

การครองตน ถูกกล่าวหาแล้วต้องเงียบ อย่าไปเถียง แต่ว่าให้เวลาเป็นเครื่องพิสูจน์ ๒ เรื่องนี้คือ สตรี กับสตางค์ เรื่องสตรี เวลาพระภิกษุถูกกล่าวหาเรื่องผู้หญิง หรือ เป็นผู้ใหญ่ถูกกล่าวหาเรื่องผู้หญิง คนทั่วไปมักจะเชื่อว่าผิดจริงไปแล้ว ตั้ง ๙๐ เปอร์เซนต์ เพราะฉะนั้นวิธีที่ดีที่สุดคือเงียบ รอวันเวลาพิสูจน์ ความจริงกันในวันข้างหน้า เพราะไม่ช้าก็เร็วความจริงต้องปรากฏ แน่นอน เรื่องสตางค์ เป็นพระถูกใส่ความว่าโกงเงิน ก็ไม่รู้ว่า จะไปเถียงกับเขาอย่างไร เป็นผู้หลักผู้ใหญ่ปุบปับโดนข้อหาคอรัปชั่น จะเถียงก็ยาก ก็ได้แต่เงียบ แต่เงียบในที่นี้ไม่ใช่เงียบยอมจำนน แต่เงียบ ตั้งหลัก ในพระพุทธศาสนาใช้คำว่าไม่สู้ เงียบไว้ก่อน แต่ไม่หนี ไม่สู้ ในที่นี้หมายถึงไม่ใส่ความเข้าหากัน ไม่หนี คืออย่าไปยอมแพ้ อย่าไปยอมรับ แต่ว่าให้ทำความดีตามหน้าที่เรื่อยไป ระเบียบวินัยมี เท่าไหร่นำมาใช้ให้หมด งานมันจะช้าบ้างก็ต้องยอม ถ้าอย่างนี้เดี๋ยว ก็ชนะ ๖. เมื่อพระองค์ทรงผจญกับคนพูดกลับกลอก ประเภทนัก โต้วาที ก็ทรงใช้ปัญญาแก้สถานการณ์เฉพาะหน้ากันไป ๗. ครั้งนี้ไม่ใช่พระองค์กระทำเอง แต่โปรดให้พระโมคคัล ลาไปแทน ไปปราบสัตว์ที่มีพิษร้าย และเป็นมิจฉาทิฏฐิ คือพญานาค ชื่อนันโทปนันทะ ครั้งนี้ก็ต้องใช้อิทธิปาฏิหาริย์เหมือนกัน ๔. เมื่อพระองค์ทรงผจญกับพวกมิจฉาทิฏฐิ คือไปเจอท้าว พกาพรหมที่เป็นมิจฉาทิฏฐิจัดเข้าครั้งนี้ พระองค์ทรงใช้ปัญญาแก้ไข สถานการณ์อีกครั้ง แต่เป็นปัญญาเบื้องสูงในพระพุทธศาสนาเพราะสู้ พระภาวนาวิริยคุณ 52 (เผด็จ ทั ต ต ชีโว)