การครองตนและการเจริญมรณานุสติ : หน้า 66/118

การครองตน ๒) รู้จักเตือนตนเอง คือหมั่นเจริญมรณานุสติเป็นประจำว่า เรามีความตายเป็นธรรมดา จะล่วงพ้นความตายไปไม่ได้ หลีกเลี่ยง ไม่ได้ และจะตายเมื่อไรก็ไม่รู้ ยิ่งกว่านั้นระหว่างที่ยังไม่ตายก็ยังต้อง พลัดพรากจากสิ่งที่รักที่พอใจอีกด้วย การพิจารณาถึงความตาย และความพลัดพรากนี้ เมื่อทำ บ่อยๆ เป็นประจำทุกคืนก่อนนอน จะทำให้เกิดสติและเจริญสมาธิ ภาวนาได้ดีเยี่ยม กลายเป็นคนไม่ประมาท รู้จักเตรียมตัวก่อนตาย ไม่สร้างภาระผูกพันทั้งต่อบุคคลและสิ่งของ ตั้งใจมุ่งมั่นเร่งรีบทำความดี ไม่กลัวเกรงความเหนื่อยยาก เพราะรู้แน่แก่ใจแล้วว่าความตายนั้นได้ ย่างกรายเข้ามาเป็นเงาตามตัว ตั้งแต่แรกเกิด และรอจังหวะจู่โจมอยู่ ทุกลมหายใจเข้าออก บุคคลที่รู้จักเป้าหมายชีวิต และหมั่นเจริญมรณานุสติเช่น นี้ จะไม่มีความทุกข์ใดๆ เข้ามากล้ำกรายได้เลย พระภาวนาวิริยคุณ 66 (เผด็จ ทั ต ต ชีโว)