ประสบการณ์การเดินทางครั้งแรกที่วัดพระธรรมกาย DF 202 ทักษะการทำหน้าที่กัลยาณมิตร หน้า 65
หน้าที่ 65 / 127

สรุปเนื้อหา

เรื่องราวจากประสบการณ์เดินทางมาวัดพระธรรมกายครั้งแรก ฝึกทำสมาธิในบรรยากาศเงียบสงบ ติดตามการสังเกตและประสบการณ์ที่ต่างออกไปจากที่เคยได้ยิน ทั้งการเห็นความสะอาดและการมีส่วนร่วมในบุญที่ทำให้ประทับใจ จากที่สงสัยในใจกลับกลายเป็นความชอบและเข้าใจเรื่องราวลึกซึ้งของวัดมากยิ่งขึ้น เมื่อได้ทำความรู้จักกับเจ้าหน้าที่และออกไปพบปะผู้คนที่มีความศรัทธาในสถานที่ศักดิ์สิทธิ์นี้.

หัวข้อประเด็น

-ประสบการณ์การเดินทาง
-การทำสมาธิ
-ความรู้สึกและอารมณ์
-วัฒนธรรมการทำบุญ
-การมีส่วนร่วมในบุญ

ข้อความต้นฉบับในหน้า

เดินทางมาวัดพระธรรมกายครั้งแรก เมื่อเดินทางมาวัดก็เอาขวดใส่น้ำมาจากบ้านแล้วพกติดตัวตลอด และไม่ ดื่มน้ำของวัด แม้จะมีคนมาชวนก็ตาม แม้แต่ข้าวที่วัดจัดให้ก็ไม่กิน เพราะยังไม่ไว้ใจ ใคร แต่ก็อดทึ่งกับศาลาที่กว้างขวางใหญ่โต เพราะตลอดชีวิตไม่เคยเห็นที่ไหน มาก่อน และก็คิดอีกว่า คนที่มานั่งเต็มศาลานี้คงถูกจ้างมาแน่นอน พอถึงช่วงนั่งสมาธิ ก็หลับตาไปได้สักครู่ ก็รู้สึกสงสัยทั้งๆ ที่หลับตาอยู่ ว่า คนไปไหนกันหมดแล้ว ทิ้งเราไว้แล้วแน่เลย เพราะว่าเงียบมาก ก็เลยหรี่ตาดู ทั้งซ้ายขวา ก็เห็นคนนั่งสมาธิอยู่ ก็สงสัยว่า ทำไมเขาไม่พูดกัน เพราะว่าคุ้นเคย เวลาที่ไปเคยทำบุญ ไปปฏิบัติธรรมที่ต่างๆ คนจะชอบคุยกัน แม้แต่เวลาพระเทศน์ ก็จะคุยแข่งกับพระด้วย ก็ทำให้อดทิ้งไม่ได้ว่า วัดนี้ฝึกคนให้เงียบได้ขนาดนี้ เชียวหรือ แต่ก็ไม่กล้าดื่มน้ำของวัดเช่นกัน เพราะว่ากลัวหลงวัด พอช่วงพักเที่ยง ก็เดินไปท้ายสภาธรรมกายสากล ก็ไปยืนมองไปรอบๆ ทำให้อดที่งอีกไม่ได้ว่า ทำไมที่นี่สะอาดจังเลย แล้วก็ไม่เห็นมีคนทำความสะอาด ด้วย แล้วพอดีเหลือบไปเห็นหลอดดูดน้ำหล่นที่พื้น ก็ก้มไปเก็บขึ้นมา จังหวะนั้น มีผู้หญิงหน้าตา รูปร่างดี สวมชุดอุบาสิกาเดินผ่านมา พอเห็นชุดที่เขาสวมนั้นก็ รู้สึกชอบมาก เพราะว่าดูแล้วสวย สะอาด เหมือนเป็นชุดนางฟ้าทีเดียว แล้ว อุบาสิกาคนนั้นก็เดินมาหาแล้วบอกว่า “ขอกราบอนุโมทนาบุญด้วยนะคะ” พร้อม ส่งสายตามาที่ดิฉัน แล้วดิฉันก็ส่งสายตาตอบ ซึ่งเขาก็คงจะรู้ว่า ดิฉันกำลัง เยาะเย้ยเขา เพราะตอนนั้นคิดในใจว่าหน้าตาของบุญวัดนี้ยาวอย่างกับหลอดดูดน้ำ หรือนี่ จนคิดว่าอุบาสิกาคนนั้นจับความรู้สึกเราได้ จึงพูดแบบยิ้มๆ กับดิฉันว่าที่ ดิฉันช่วยทำสถานที่ศักดิ์สิทธิ์ให้สะอาดก็จะได้รับบุญตรงนี้ เขากล่าวอนุโมทนาบุญ ก็จะได้มีส่วนในบุญนั้นด้วย พอได้ฟังอย่างนั้นก็รู้สึกประทับใจ ยืนยิ้มมองตาม หลังอุบาสิกาคนนั้นที่เดินห่างออกไป คิดในใจอีกว่าขนาดลูกศิษย์ยังขนาดนี้ แล้วครูบาอาจารย์ของเขาจะขนาดไหนนี่ ประทับใจในการสอนธรรมะของวัดพระธรรมกาย หลังจากนั้นดิฉันก็เริ่มติดวัดแล้วก็เดินทางมาร่วมงานทุกอาทิตย์ต่อเนื่อง กันมา ก็ทำให้เข้าใจว่า ข่าวที่ได้ฟังมาจากนอกวัดอีกอย่างหนึ่ง แต่มาที่วัดก็เห็น เป็นอีกแบบหนึ่ง เช่น มีคนมาบอกว่า หลวงพ่อยักยอกทรัพย์ แล้วพระที่นี่หลอก ลวง แต่จริงๆ ท่านไม่ได้หลอกลวง ท่านก็ไม่ได้ตำหนิว่า คุณถวายเท่านั้นเท่านี้ แต่ว่า 56 DOU ทักษะการทำหน้าที่กัลยาณมิตร
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More