แนวคิดเกี่ยวกับสมาธิในทางธรรม MD 101 สมาธิ 1  หน้า 30
หน้าที่ 30 / 117

สรุปเนื้อหา

บทนี้นำเสนอแนวคิดเกี่ยวกับสมาธิ ซึ่งแบ่งออกเป็นสัมมาสมาธิที่ถูกต้องและมิจฉาสมาธิที่ผิดพลาด โดยสัมมาสมาธิมีฐานที่ตั้งของใจถูกต้องและนำไปสู่ความสุขและปัญญา ขณะที่มิจฉาสมาธิสร้างความร้อนใจและเสริมกิเลส เนื้อหายังแบ่งประเภทสมาธิตามการวางใจและระดับการฝึกสมาธิ ซึ่งประกอบด้วยขณิกสมาธิ, อุปจารสมาธิ, และอัปปนาสมาธิ ด้วยวัตถุประสงค์เพื่อให้นักศึกษาเข้าใจและสามารถตรวจสอบผลการปฏิบัติธรรมได้อย่างถูกต้อง.

หัวข้อประเด็น

- ความหมายของสัมมาสมาธิและมิจฉาสมาธิ
- ประเภทของสมาธิตามการวางใจ
- ระดับการฝึกสมาธิ
- การตรวจสอบผลแห่งการปฏิบัติธรรม

ข้อความต้นฉบับในหน้า

แนวคิด .. 1. สัมมาสมาธิเป็นสมาธิที่มีฐานที่ตั้งของใจถูกต้อง มีผลแห่งการปฏิบัติเป็นความสุข สงบ และ ปัญญา และเป็นไปเพื่อทำให้กิเลสลดลงจากใจ มุ่งไปสู่ความหลุดพ้น ส่วนมิจฉาสมาธิเป็นสมาธิที่ ตั้งใจไว้ผิดตำแหน่ง มีผลแห่งการปฏิบัติเป็นความร้อนใจ และเป็นไปเพื่อพอกพูนกิเลส 2. ประเภทของสมาธิจำแนกตามการวางใจได้ 3 ประเภท คือประเภทวางใจไว้นอกร่างกาย วางใจในตัวส่วนใดส่วนหนึ่งของร่างกาย และวางใจไว้ในร่างกายที่ศูนย์กลางกาย 3. ระดับของการฝึกสมาธิ มี 3 ประเภท คือ ขณิกสมาธิ อุปจารสมาธิ และอัปปนาสมาธิ วัตถุประสงค์ 1. เพื่อให้นักศึกษาสามารถอธิบายความหมาย และความแตกต่างของสัมมาสมาธิและ มิจฉาสมาธิได้ 2. เพื่อให้นักศึกษาสามารถอธิบายประเภทของสมาธิ จำแนกตามการวางใจได้ 3. เพื่อให้นักศึกษาสามารถอธิบายระดับของสมาธิได้ 4. เพื่อให้นักศึกษามีความเข้าใจและสามารถตรวจสอบผลแห่งการปฏิบัติธรรมได้ถูกต้อง บทที่ 2 ประเภท และ ระดั บ ข อ ง สมาธิ DOU 17
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More