การฝึกสมาธิแบบพองหนอ-ยุบหนอ MD 101 สมาธิ 1  หน้า 47
หน้าที่ 47 / 117

สรุปเนื้อหา

การฝึกสมาธิแบบพองหนอ-ยุบหนอ ได้รับการพัฒนาโดยพระธรรมธีรราชมหามุนีจากพม่า โดยเฉพาะการฝึกที่วัดมหาธาตุยุวราชรังสฤษฎ์ การฝึกนี้มุ่งเน้นการใช้สติปัฏฐาน 4 การเดินจงกรมและการนั่งสมาธิด้วยการภาวนาว่า “พองหนอ ยุบหนอ” การฝึกนี้ทำให้ผู้ปฏิบัติสามารถเข้าถึงพระธรรมคำสอนของพระพุทธเจ้าอย่างมีประสิทธิภาพ สิ่งสำคัญคือการมีสติอยู่กับอาการของร่างกายเมื่อหายใจเข้าสูญหาย การพิจารณาอารมณ์ที่เกิดขึ้น และการฝึกนี้ยังสามารถนำไปประยุกต์ตามแนวทางของอาจารย์ที่สอน การเข้าถึงพระธรรมกายยังเป็นจุดมุ่งหมายที่สำคัญในพระพุทธศาสนา การปฏิบัติในแนวนี้สามารถทำให้ผู้ปฏิบัติเข้าถึงสภาวะใจที่สงบและรู้เท่าทันอารมณ์ต่างๆ.

หัวข้อประเด็น

- การฝึกสมาธิแบบพองหนอ-ยุบหนอ
- เทคนิคลักษณะการทำสมาธิ
- การใช้สติปัฏฐาน 4
- การเดินจงกรมและนั่งสมาธิ
- การเข้าถึงพระธรรมกาย

ข้อความต้นฉบับในหน้า

การฝึกสมาธิแบบพองหนอ-ยุบหนอ การฝึกสมาธิแบบนี้ เน้นการใช้สติปัฏฐาน 4 ควบคู่กับการบริกรรมพองหนอ ยุบหนอ เป็นแนว การสอนสมาธิตามแบบประเทศพม่า ซึ่งพระธรรมธีรราชมหามุนี (พระมหาโชดก ญาณสิทธิ) เป็นผู้ไปฝึก ปฏิบัติแล้วนำมาเผยแพร่ที่ประเทศไทย และท่านได้จัดสอนที่วัดมหาธาตุยุวราชรังสฤษฎ์ ท่าพระจันทร์ และต่อมาได้รับความนิยมนำไปปฏิบัติอย่างแพร่หลาย วิธีปฏิบัติ ทั้งมีการให้เดินจงกรม โดยเน้นให้มีสติอยู่ ที่ส้นเท้าเป็นหลัก และเมื่อเดินจงกรมครบกำหนดแล้วให้นั่งสมาธิ เอาสติไว้ที่ท้องภาวนาว่า “พองหนอ ยุบหนอ” ตามอาการพองยุบของหน้าท้องเวลาหายใจเข้าออก ถ้านั่งครบกำหนดแล้ว ก็ให้ลุกขึ้นเดินจงกรมอีก และนั่งสมาธิอีก ทำให้ต่อเนื่องสลับกันไป สำหรับการนั่งสมาธิ และ เดินจงกรม ลักษณะนี้ มุ่งเน้นพิจารณาตามกฎไตรลักษณ์ ส่วนวิธีการอาจมีความแตกต่างกันบ้างในรายละเอียด ตามแต่อาจารย์จะนำไปประยุกต์สอน การทำสมาธิด้วยการภาวนา พองหนอ ยุบหนอ เป็นการฝึกสติอยู่กับลมหายใจที่ท้องเป็นหลัก ส่วนถ้ามีอารมณ์อื่นมาแทรก ก็ให้พิจารณา คือ เอาอารมณ์นั้นมาภาวนาแทนจนกว่าใจจะสงบ ส่วนถ้าเดิน จงกรมก็ให้มีสติอยู่กับเท้าที่เดินอยู่ตลอดเวลาทั้งหมดนี้มุ่งหวังให้ใจรู้เท่าทันอารมณ์ที่เกิดขึ้นกับตนเองอยู่เสมอ การฝึกสมาธิเพื่อให้เข้าถึงพระธรรมกาย การฝึกสมาธิแบบนี้ เป็นการฝึกสมาธิใน พระพุทธศาสนาที่พระมงคลเทพมุนี (สด จนฺทสโร) วัดปากน้ำภาษีเจริญท่านค้นพบวิธีการปฏิบัติ และนำ มาสอนจนสามารถทำให้ผู้ปฏิบัติเข้าถึงพระธรรม คำสอนของพระสัมมาสัมพุทธเจ้าได้ ซึ่งเป็นที่น่า อัศจรรย์ว่า สิ่งที่พระมงคลเทพมุนี(หรือที่ผู้คนนิยม กล่าวถึงท่านติดปากว่า “หลวงปู่วัดปากน้ำ”) นำมา สอนนั้น แม้จะเป็นประสบการณ์ที่เกิดจากการปฏิบัติ แต่ก็มีปรากฏสอดคล้องกับพระธรรมคำสอนที่ ปรากฏในพระไตรปิฎก เช่น คำว่า “ธรรมกาย” และ วิธีการปฏิบัติให้เข้าถึงธรรมกายก็สอดคล้องกับวิธี ปฏิบัติธรรมที่ปรากฏในคัมภีร์วิสุทธิมรรค เป็นต้น ทั้งนี้ การปฏิบัติเพื่อให้เข้าถึงธรรมกาย จะได้กล่าวถึง รายละเอียดในหัวข้อต่อไป 34 DOU บ ท ที่ 3 รู ป แ บ บ ข อ ง ก า ร ฝึ ก สมาธิ
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More