ลักษณะของบุคคลที่ฝึกสมาธิได้ดี : หน้า 63/117

4.3 ลักษณะของบุคคลที่ฝึกสมาธิได้ดี แม้ว่าบุคคลที่มีลักษณะนิสัยต่างๆ ดังที่กล่าวมาแล้ว จะสามารถฝึกสมาธิได้ แต่ถ้าจะต้องการฝึก ให้ได้ผลดีนั้น ผู้ฝึกสมาธิทุกคนต้องมีความพร้อมทั้งร่างกายและจิตใจ กล่าวคือ ต้องเป็นผู้มีความ ปรารถนาที่จะเรียนรู้ มีร่างกายที่ไม่ล้า ไม่อ่อนเพลียจนเกินไป และต้องมีความยอมรับ ไม่มีเงื่อนไขใน ตัวผู้ให้คำแนะนำ การรักษาศีลให้บริสุทธิ์เป็นอีกสิ่งหนึ่งที่จะส่งผลให้จิตใจของผู้ฝึกสมาธิปลอดกังวล และจะส่งผล ให้จิตใจ สงบหยุดนิ่งได้ง่าย มีคำอุปมาไว้ว่า ต้นไม้ที่เจริญงอกงามได้ เพราะอาศัยผืนแผ่นดินเป็นเครื่อง รองรับฉันใด ใจที่จะเจริญงอกงามด้วยธรรมะได้ ก็ต้องอาศัยศีลเป็นเครื่องรองรับฉันนั้น เพราะฉะนั้นถ้าจะ ให้ฝึกสมาธิได้ดี ก็ต้องเป็นคนมีศีลและสามารถรักษาศีลให้บริสุทธิ์ตามสภาวะของตน ศีลที่รักษา อาจจะอยู่ในขั้นพื้นฐาน คือ ศีลทั้ง 5 ข้อ อันได้แก่ 1. ไม่ฆ่า 2. ไม่ลัก 3. ไม่ประพฤติผิดในกาม 4. ไม่โกหกหลอกลวง 5. ไม่เสพของมึนเมาให้โทษ หรือจะเป็นศีล 8 ที่มีข้อปฏิบัติอันเกื้อกูลแก่การฝึกสมาธิมากยิ่งขึ้น คือ จากข้อ 3 ที่ว่าไม่ประพฤติผิดในกาม เปลี่ยนเป็นไม่ล่วงประเวณี และเพิ่มมาอีก 3 ข้อ คือ 6. ไม่ทานอาหารยามวิกาล (เลยหลังเที่ยงไปแล้ว) 7. ไม่ฟ้อนรำ ขับร้อง ประโคม ดูการละเล่น ประดับ ตกแต่งด้วยดอกไม้ ของหอม 8. ไม่นอนบนที่นอนสูงใหญ่ นอกจากนี้ในด้านจิตใจ ผู้ฝึกต้องละทิ้งปล่อยวางอารมณ์ต่างๆ ที่เกิดขึ้นกับตัวเรา และทำใจ ให้ปลอดโปร่งจากเรื่องราวภารกิจ สิ่งนี้จะเป็นอุปการะช่วยให้ใจของเราเป็นสมาธิได้ง่าย ดังนั้น เมื่อทุกท่านรับทราบถึงลักษณะของบุคคลที่สามารถฝึกสมาธิได้เช่นนี้แล้ว เราก็สามารถที่จะ แนะนำและชักชวนให้บุคคลรอบข้างรวมทั้งคนในสังคมทุกคนได้มีโอกาสเข้ามาฝึกสมาธิ เพื่อท่านเหล่านั้นจะ ได้รับรู้ถึงความสุขที่แท้จริงได้ด้วยตนเอง 50 DOU บ ท ที่ 4 ลั ก ษ ณ ะ บุ ค ค ล ที่ ส า ม า ร ถ ฝึ ก ส ม า ธิ ได้