การใช้บุญในชีวิตประจำวัน MD 101 สมาธิ 1  หน้า 113
หน้าที่ 113 / 117

สรุปเนื้อหา

การมีชีวิตที่ดีและการทำงานตลอด 1 ชั่วโมงคือการใช้บุญ ซึ่งการนึกถึงองค์พระทุกชั่วโมงเป็นการทำให้บุญเพิ่มพูนขึ้น การทำเช่นนี้ยังช่วยให้ใจหยุดได้ง่าย ทำให้การปฏิบัติธรรมมีผลดี สังคมที่มีบุคคลปฏิบัติดีจะสงบและปลอดภัย การตั้งนาฬิกาหรือส่งสัญญาณจากโทรศัพท์เพื่อเป็นการเตือน จะช่วยในการนึกถึงองค์พระและทำให้เกิดความเคยชินในการหยุดใจ

หัวข้อประเด็น

-การใช้บุญ
-การฝึกสมาธิ
-ประโยชน์ต่อตนเอง
-ประโยชน์ต่อผู้อื่น
-วิธีการกำหนดจิต

ข้อความต้นฉบับในหน้า

เพราะการมีชีวิต การทำงาน หรืออยู่กับสิ่งดีๆ ไป 1 ชั่วโมงนั้น คือ “การใช้บุญ” ไปแล้ว ดังนั้น การนึกถึงองค์พระทุกหนึ่งชั่วโมงจึงเป็นการประกันว่าบุญที่ใช้ไปนั้น “เราได้หามาทดแทน” หรือหากหนึ่ง การทำเช่นนี้เท่ากับเป็นการทำให้บุญยิ่งทับทวีมากมายพร้อมๆ กับ ชั่วโมงที่ผ่านไปเป็นการสร้างความดี เป็นการฝึกสติฝึกสมาธิอย่างต่อเนื่อง ประโยชน์ตน 1. ใจเริ่มหยุดได้มากขึ้น เกี่ยวเนื่องกับศูนย์กลางกาย กับองค์พระได้มากขึ้น สภาวะการปฏิบัติธรรม ผลการปฏิบัติดีขึ้นเป็นลำดับ 2. เมื่อถึงคราวปฏิบัติธรรมจริงใจจะหยุดได้ง่าย นิ่งได้ง่าย เปิดโอกาสให้ใจเดินทางเข้าสู่หนทาง สายกลาง ประโยชน์ผู้อื่น สังคมใดมีบุคคลเช่นนี้ สังคมนั้นย่อมสงบและปลอดภัย สังคม ผู้เกี่ยวเนื่อง คนใกล้ชิด และครอบครัว พลอยได้รับความอบอุ่น ความสงบ และความสมบูรณ์ พูนสุขไปด้วย วิธีการ นอกจากจะกำหนดจิตอธิษฐานไว้ สามารถทำได้ด้วยการตั้งนาฬิกาให้ดังทุก 1 ชั่วโมง แต่ควรให้ ดังเพียงนิดเดียว หรือด้วยการให้โทรศัพท์ส่งสัญญาณไฟกะพริบ สัญญาณสั่น สัญญาณสั้นๆ เพื่อเตือนให้ เราไม่ลืม เมื่อได้สัญญาณให้นึกองค์พระทันที ขนาดเท่าใดก็ได้ นึกแล้วหยุดใจลงไปในกลางท่าน ตรงนี้ หากทำจนเป็นความเคยชิน เมื่อได้สัญญาณ องค์พระจะผุดขึ้นมาเองเป็นอัตโนมัติ แล้ว ใจของเราจะหยุดเข้าไปเองได้ทันทีเหมือนกัน และหากทำจนชินยิ่งขึ้น องค์พระจะมีอยู่แล้วในตัว เพียงแต่ ทำใจนึกมองลงไป องค์เดิมที่มีอยู่อาจขยายใหญ่หลุดขอบออกไป องค์ใหม่ผุดขึ้นมาแทนทันที แล้วจึงหยุด ใจลงไปในกลางพระองค์ใหม่ให้นิ่งแน่นกว่าเดิมเท่านั้น 100 DOU บ ท ที่ 7 บ ท ฝึ ก ส ม า ธิ ใ น ชี วิ ต ประจำวัน
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More