ข้อความต้นฉบับในหน้า
4.2 บุคคลที่ไม่สามารถฝึกสมาธิได้
จากตัวอย่างที่นำมาเสนอข้างต้น แสดงให้เห็นว่า บุคคลแต่ละคน แม้จะมีบุคลิกลักษณะประจำตัว
ที่แตกต่างกัน หรือในแต่ละวันจะมีอารมณ์ที่เปลี่ยนแปลงไม่เหมือนกัน แต่ทุกบุคลิก ทุกอารมณ์
ก็สามารถฝึกสมาธิได้ทั้งสิ้น มีเพียงบุคคลที่ไม่กี่ประเภทเท่านั้นที่ฝึกสมาธิไม่ได้
ลักษณะของคนที่ฝึกสมาธิได้และไม่ได้นั้น พระราชภาวนาวิสุทธิ์ท่านได้สรุปเอาไว้ว่า คนที่ปกติทั่วไป
สามารถที่จะฝึกได้ ไม่ว่าจะอยู่ในอารมณ์ หรือสถานการณ์ใดๆ ก็ตามแต่มีบุคคลอยู่ 3 ประเภทที่ต้องเว้นไว้
คือ
1. คนที่เป็นบ้า
คนประเภทนี้ไม่สามารถที่จะควบคุมสติของตนได้ เพราะเป็นผู้ที่ขาดสติสัมปัชชัญญะ ไม่สามารถ
รับรู้และเข้าใจเรื่องราวใดๆ ได้เลย
ทั้งนี้คนปัญญาอ่อน หรือเป็นโรคดาวน์ซินโดรม โดยส่วนใหญ่แล้วไม่สามารถฝึกสมาธิได้ เพราะ
มีสภาวะทางจิตใจและสติปัญญาที่ไม่สมบูรณ์ แต่ก็ปรากฏว่ามีบ้างที่สามารถฝึกสมาธิได้ แต่มีจำนวนน้อยมาก
2. คนตาย
สำหรับคนที่ตายไปแล้วจิตใจซึ่งเป็นส่วนสำคัญของความเป็นมนุษย์ได้เคลื่อนย้ายออกไปจาก
ร่างกายแล้ว เหลือเพียงร่างกาย ที่เป็นเสมือนท่อนไม้ ที่ไม่มีจิตวิญญาณ ก็ย่อมจะไม่สามารถฝึกสมาธิได้
3. คนที่ไม่ได้ทำ
ส่วนคนที่ไม่ได้ทำ อาจจะเป็นเพราะยังไม่รู้จักสมาธิ หรือรู้จักแล้วแต่ยังไม่เล็งเห็นคุณค่าหรือประ
โยชน์ที่จะได้รับ จึงมิได้ฝึกสมาธิ หรือก็ทราบว่าสมาธิ มีคุณค่า มีประโยชน์ ทำแล้วจะเกิดผลดี แต่ก็มักจะ
คิดว่า ไม่มีเวลาที่จะทำ ด้วยเหตุนี้จึงไม่ได้ฝึกสมาธิ ซึ่งสำหรับบุคคลประเภทนี้ เป็นประเภทที่สามารถแก้ไขได้
ด้วยการเอาใจใส่ ให้เวลา และให้คุณค่ากับการฝึก เลิกที่จะเกียจคร้าน เมื่อเป็นเช่นนี้ก็สามารถที่จะฝึกได้
ตัวอย่างประกอบภาพ ลักษณะบุคคลที่ไม่สามารถฝึกสมาธิได้
คนเอ๋อ
คนบ้า
คนตาย
เทปบันทึกพระธรรมเทศนา, พระราชภาวนาวิสุทธิ์, วันที่ 7-8 กุมภาพันธ์ 2546.
บ า ที่ 4 ลั ก ษ ณ ะ บุ ค ค ล ที่ ส า ม า ร ถ ฝึ ก สมาธิ ได้ DOU 49
ท า