พระธรรมเทคนา ๒ : พระราชภาวนาวิสุทธิ์ (ไชยบูลย์ ธมฺมโชโต) : หน้า 32/99

รวมพระธรรมเทคนา ๒ : พระราชภาวนาวิสุทธิ์ (ไชยบูลย์ ธมฺมโชโต) 32 องค์ต่างมีเหล็กด้วยกันทั้งสิ้น แต่ราชกุมารอีกพระองค์หนึ่งมีเหล็กมะลอะล่อม คือไปจ้างหญิงงามประมาณเมืองมานมนเหสีครันไปถึงป่าไร้ฝาย ทุกๆ องค์ได้อวดเครื่องประดับฝากให้มเหสีของตนไว้ แล้วก็เล่นซ่อนหาปิดตากันอย่างสนุกสนาน เมื่ อมเหสีกำ Mixed กำลอเห็นของมีค่ เช่น นั้น ก็คิดว่า “ถ้าเราเอาเครื่องประดับเหล่านี้ไป ก็สามารถเลี้ยงตัวได้ชาตินี้หนึ่งที่เดียว เราจะไม่ต้องเดือดร้อนในการแสวงหาทรัพย์อีกต่อไป” นางคิดเช่นนั้นแล้วจึงหาอาบายหลบหนี และโมยมเอาเครื่องประดับนั้นไป หลังจากที่ราชกุมารทั้งหลายเลิกเล่นซ่อนหากันแล้ว ต่างกลับมาขอห่อเครื่องประดับที่มเหสีของตนเก็บไว้ให้ แต่ว่า ราชกุมารที่มีเหล็กมะลอ พบว่าเหล็กได้หายตัวไปแล้ว พร้อมกับห่อเครื่องประดับ เหล่าราชกุมารจึงได้ช่วยกันออกค้นหานาง แต่ทามหาเท่าไร ก็ไม่พบ ในที่สุดได้พบพระบรมศาสดา ซึ่งประทับอยู่ใต้โคนไม้ จึงดูถูลามว่า “ท่านผู้เจริญ เห็นหญิงถือห่อผ้าเดินผ่านมาทางนี้ไหม พระเจ้าข้า” พระศาสดาตรัสถามว่า “ท่านจะหาหญิงคนนั้นน หรือจะหาตัวเองดี” เหล่าราชกุมารเป็นคนมีบุญญาจิงทูลตอบว่า “หา ตัวเองดีกว่า พระเจ้าข้า”