พระราชภาวนาวิสุทธิ (ไชบูลย์ ธมฺมโชโต) : หน้า 24/99

รวมพระธรรมเทศนา ๒ : พระราชภาวนาวิสุทธิ (ไชบูลย์ ธมฺมโชโต) 24 รัศมีไป เหมือนกับปรากฏอยู่เบ้องหน้า ตรัสว่า “เป็นอย่างนั้นแหละ ปฏาจารา การมีชีวิตอยู่เพียง วันเดียว หรือขณะเดียวของผู้เห็นความเกิดขึ้นและความ เสื่อมไปของขันธ์ ๕ ประเสริฐกว่าการมีชีวิตอยู่ถึง ๑๐๐ ปี ของผู้ไม่เห็นความ เกิดและความเสื่อมของขันธ์ ๕” นางปฏาจาริกษุณีได้พิจารณาธรรมตามคำสอน ของพระพุทธองค์ไปตามลำดับ ใจหยุดนิ่งที่ศูนย์กลางกาย ได้ถูกส่วน ดำเนินจิตเข้าไปสู่ภายใน ในที่สุดได้บรรลุฌาน ธรรมอรหัต เป็นพระอรหันต์ในขณะนั้นเอง ต่อมาภาย หลังพระพุทธองค์ทรงแต่งตั้งให้นางเป็น “กิณฑณี ผู้เกิดในด้านทรงจำพระวินัย” เราจะเห็นว่าหากได้ใช้ปัญญาพิจารณาถึงจุดหักเห ของชีวิต ดัดสินใจและปฏิบัติให้ถูกต้อง ชีวิตของเราย่อม สามารถผ่านพันห่วงแห่งความทุกข์ไปได้ ชีวิตของเรานั้น เปราะบางยิ่งนัก หายใจออก ไม่หายใจเข้า หายใจ เข้า ไม่หายใจออกก็ตาย แม้จะพยายามประคับประคอง อย่างดีเพียงใด ก็อยู่ได้ไม่นาน ต้องแก่ ต้องเจ็บ และต้อง ตายในที่สุด ชีวิตเราสามารถอยู่ได้ไม่นาน เหมือนหยาดน้ำค้าง บน