ข้อความต้นฉบับในหน้า
รวบพระธรรมเทคนิค ๒ : พระราชภาวนาวิสุทธิ์ (ไชยบูลย์ ธมฺมโชโต)
26
คือความเบื่อหน่าย เมื่อเบื่อหน่ายยอมคลายกำหนด คายความยึดมั่นถือมั่นในตัวภายนอก แล้วมุ่งเข้าสู่ความสงบภายใน คือใจหยุดใจนิ่งจนเข้าสู่ตัวภายใน คือ กายธรรม ซึ่งเป็นที่พึ่งที่ละลึกอันแท้จริง ที่เราควรเอาใจใส่ เพราะจะเป็นหนทางไปสู่ความดับทุกข์ได้ในที่สุด
เมื่อรู้อย่างนี้แล้ว เราจึงไม่ควรประมาณ ให้มันปฏิบัติธรรมกันอย่างสม่ำเสมอทุกๆ วัน อย่าได้ขาด ฝึกใจให้หยุดนิ่ง ให้ติดเป็นนิสัย ไม่ว่าจะมีภาระกิจมากน้อยเพียงใด ก็มา - เราจะไม่อาวาหารกิจเหล่านั้นมาเป็นข้ออ้าง ทำให้เราสูญเสียโอกาสในการเข้าถึงธรรม ให้ตั้งใจฝึกฝนใจให้หยุดนิ่งตลอดเวลานะ
ในที่สุดนี้ หลวงพ่อขออำนวยพร ขออาราธนาบารมีธรรมแห่งองค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้า ทุกๆ พระองค์ในอายุณิพาน บารมีธรรมของพระปัจเจกพุทธเจ้า และพระอรหันตเจ้าทั้งหลาย บารมีธรรมของพระมงคลเทพมุนี หลวงพ่อวัดปากน้ำ ภาษีเจริญ (สด จนทสโร) ผู้ค้นพบวิชชา ธรรมกาย จงมา ประมวลรวบเข้าที่ศูนย์กลางกาย ฐานที่ ๗ ของทุกๆ ท่าน ให้เป็นดวงบุญที่ล่องไสวยิ่งกว่าดวงอาทิตย์ยามเที่ยงวัน
ให้ดวงบุญนี้ มีฤทธิ์ มีเดช มีอานุภาพ ดั่งดูด