เศรษฐีผู้ตระหนี่และบทเรียนการแบ่งปัน : หน้า 45/99

รววมพระธรรมเทคนิค ๒ : พระราชภาวนาวิสุทธิ (ไชฺยบูลย์ ธมฺมชโย) 45 เศรษฐีผู้เห็นเด็กขอทานเข้าก็ไม่รู้จัก เพราะจำดีตพ่อของตัวไม่ได้ จึงจับโยนออกมาข้างนอก ไม่ให้เข้าในบ้าน พระพุทธเจ้าและพระอานนท์เสด็จไปถึง ตรัสให้ลูกชายของอานันท์เศรษฐีรู้ว่ นี่คือพ่อของเขาในดิ ต ชาติ ลูกชายของอานันท์เศรฐีได้ถามว่า “ข้าพระองค์จะทราบได้อย่างไร” พระพุทธองค์ตรัสว่า “เขาจำฝังสมบัติได้” ในที่สุดเขาพาไปชี้ที่ฝังสมบัติได้ถูกต้องทุกอย่าง เพราะฉะนั้นความตระหนี่ไม่ดีเลย เพราะจะนำให้เราเกิดในกระถางทุ่งกวนเชื่อมใจ ใคร่ที่ชาตินี้ลำบาก ก็ ตั้งใจขยันทำงานหาเมาหากิน ประกอบสัมมาอาชีวะอย่างเต็มกำลัง มีทรัพย์แล้วก็แบ่งส่วนหนึ่งไว้ทำบุญ อีกส่วนเพื่อดำรงชีพ ทำทั้งงานทำทั้งบุญควบคู่กันไป แล้วชีวิตเราก็จะประสบความเจริญรุ่งเรือง เพราะบุญที่เราทำนี้จะเป็นกระแสดึงดูด สมบัติ เข้ามาหา บุญที่อยู่กลางตัวเรานี้สำคัญมาก หมายนั่นก็ถึงเรื่อยๆ จะทำให้เราสมปรารถนาตั้งแต่เบื้องต้น ท่ามกลางจนถึงที่สุดเราจะได้รับผลกรรมผลนิพพานกันทีเดียว เพราะฉะนั้นมันสั่งสมบุญให้ดีก