ข้อความต้นฉบับในหน้า
รวมนพระธรรมเทคนิคา ๒ : พระราชวาณาวิสุทธิ์ (ไชยบุลย์ ธมฺมโชโย) 81
เพื่อกำจัดกิเลสออกสะที่เป็นให้หมดไป
(นำนสงาริ)
พระสัมมาสัมพุทธเจ้าได้ตรัสไว้ใน อาติตตสูตร ว่า
"เมื่อเรือนถูกไฟไหม้ เจ้าของเรือนขนเอาสิ่งใดออกไปได้ สิ่งนั้นย่อมเป็นประโยชน์แก่เขา ส่วนสิ่งใดที่ขนออกไปไม่ได้ ย่อมถูกไฟไหม้ ฉันใด
โลกคือหมู่สัตว์ อันธะและมรณะเผาแล้ว ก็ฉันนั้น ควรนำโคฎทรัพย์สมบัติออก ด้วยการให้ทานเพราะทานวัตถุที่บุคคลให้แล้ว ได้ชื่อว่านำออกดีแล้ว
ทานวัตถุที่บุคคลให้แล้วนั้น ย่อมมีสุขเป็นผลส่วนที่ยั่งมิให้ย่อมไม่เป็นเหมือนเช่นนั้น โจรยังปล้นไปได้ พระราชยังรับได้ ไพ่งไหม้ได้ หรือสูญหายได้
บุคคลจำต้องละร่างกาย พร้อมด้วยเครื่องอัคคีย์ผู้มีปัญญารัชดังก้าวนี้แล้ว ควรใช้สอยและให้ทาน"
เมื่อบ้านเรือนถูกไฟไหม้ ถ้าบเจ้าของบ้านรู้ว่าไม่มีทางที่จะดับไฟได้ทันแล้ว ก็จะรีบขนทรัพย์สินออกจากกองเพลิงให้ได้มากที่สุด เพื่อนำไปใช้ประโยชน์ในภายภาคหน้า เป็นทุนในการตั้งหลักปกฐานต่อไป ส่วนทรัพย์สมบัตินั้นที่นำออกมาไม่ได้ ก็จะถูกไฟไหม้มิเป็นเผ่านใด