พระธรรมเทศนา ๒ : ประสบการณ์ความเศร้าของนางเศรษฐี : หน้า 22/99

รวมพระธรรมเทศนา ๒ : พระราชภาวนาวิสุทธิ (ไชยบูลย์ ธรรมปัญโญ) 22 แสงน้ำพัดหายไปในบัดดลนั้นเอง นางเห็นลูกน้องทั้งสองหายไปต่อหน้าตาตา จึงร้องให้คร่ำครวญอย่างสุดเศร้าสมาน แต่ในที่สุดนางได้พยายามรวบรวมเรื่องแรงที่มีอยู่ ตะเกียดตะกายไปหาพ่อแม่ เมื่อเดินทางไปถึงบ้าน นางต้องตกใจเป็นที่สุดอีกครั้งเมื่อทราบว่าบ้านเองถูกไฟไหม้ เพราะฟ้าผ่าเมื่อคืนนี่ พ่อแม่และพี่ชายเสียชีวิตหมดทั้ง ๓ คน นางสูญเสียบุคคลผู้เป็นที่รักพร้อมๆ กันถึง ๖ คน ชั่วเวลาเพียงคืนเดียว จึงเสียใจจนไม่สามารถตั้งสติอยู่ได้ กลายเป็นหญิงเสียสติในทันใดนั้นเอง จากนั่นนางเทียวเดินคร่ำครวญหาผู้ที่ตายไปแล้วเหล่านั้น ด้วยอาการกระเซอะกระเซิง จนผ้าผ่อนท่อนสบายหลุดจากร่างกาย ด้วยอำนาจบุญในอดีตที่เคยสั่งสมไว้ อีกทั้งความตั้งใจปรารถนาเป็นพระอรหันต์สาวิกาผู้เต็มรูปหนึ่ง ธิดาเศรษฐีผู้นี้จะไม่มีทุกข์โศกที่สาหัสไปกว่านี้อีกแล้ว บุญบันดาลนำพานางไปพบพระบรมศาสดา ในขณะพระองค์ทรงแสดงธรรมอยู่ นางได้เดินตรงไปยังพระวิหาร แหวกกลุ่มมหาชนเข้าสู่ที่แสดงธรรม สารุชพังหลายเห็นนางผู้เสียสติเข้ามาใกล้ต่างตวาดได้ แต่พระศาสดาสำราม แล้วอนุญาตให้นาง