การหยุดใจและการศึกษาธรรมะ : หน้า 49/200

เหมือนอวัยวะส่วนหนึ่งของร่างกาย ตีลังกาก ยังอยู่ อย่างนี้เป็นพื้นฐาน เป็นการตอกเสาเข็ม ให้แน่น เมื่อตรึกธรรมะได้แน่นอย่างนี้ การที่ จะศึกษาธรรมะในภายหน้าก็จะง่ายและมั่นคง จะมีอานิสงส์ทำให้เวลานั่งไม่ต้องเสียเวลา รวมใจนาน พอหลับตายังไม่ทันคู่ขา ใจก็รวม เข้าไปสู่ภายในแล้ว หยุดแรกยากสักนิด ต้องอดทน ใจเย็นๆ แม้ไม่ได้ดังใจให้เรารออย่างมีความสุข ทำใจ นิ่ง ๆ เบาๆ ที่ศูนย์กลางกายให้ต่อเนื่อง แล้ว สภาวธรรมจะเกิดขึ้นเองไปตามลำดับ ส่วน ใหญ่ใจเย็นไม่พอ ไปเร่ง ไปดัน หรือเผลอไปคิด เรื่องอื่น ใจก็ไม่หยุด ใจก็ไม่รวม ความเคยชินจะทำให้เผลอไปทำวิธีที่ผิด ต้องพร้อมที่จะเริ่มต้นใหม่เสมอ เมื่อจับจุดศูนย์กลางกายได้ แตะใจนิ่งที่ จุดใสเล็กๆ กลางองค์พระ จะถูกกลืนกินเข้าไป เป็นเนื้อเดียวกับองค์พระเอง ๔๙ 49