การศึกษาธรรมของคุณยายทองสุข : หน้า 34/232

การที่คุณยายต้องเหน็ดเหนื่อยมาตลอดเพื่อเป้าหมายอันบริสุทธิ์นี้ไม่สูญเปล่า ได้เข้าไปเติมโต แตกบานอยู่ในใจของคุณยายทองสุข ฟูมฟักเป็นความเมตตาเอ็นดูคุณยายมากเป็นพิเศษ จนกระทั่งวันหนึ่งท่านถามคุณยายว่า "จะเรียนธรรมบ้างไหมล่ะ?" เมื่อได้ฟังดังนี้ คุณยายก็รู้สึกดีใจเป็นอย่างยิ่ง รีบตอบว่า "อยากเรียนจังเลย แต่ถ้าขืนไปเรียนด้วยไม่ได้กลัวเจ้าของบ้านจะไม่อนุญาต" คุณยายทองสุขจึงเมตตาขออนุญาตเจ้าของบ้านให้คุณยายขึ้นไปนั่งสมาธิด้วย และสอนธรรมปฏิบัติให้ โดยแนะนำให้งามใจไว้ที่ศูนย์กลางกายฐานที่ 7 แล้ววาดนา สัมมา อะระหัง เพื่อได้บันคุณยายทองสุขสอนเท่านี้ก็พอเหมือนจะเป็นเรื่องที่สร้างความเมตตาไม่รู้จบสำหรับคุณยายเลยทีเดียว ดังนั้นวันหนึ่ง ๆ ในระหว่างนั้น คุณยายจะรีบทำงานบ้านให้เสร็วจอย่างรวดเร็ว เพื่อหาโอกาสนั่งสมาธิตามหลัง เพราหากงานบ้านเสร็จเร็วเพียงใดท่านก็จะมีเวลานั่งสมาธิมากขึ้นเพียงนั้น อย่างไรก็ดี ตาม เป็นความจริงที่ว่า ชีวิตของคนรับใช้ที่อยู่ในบ้านเศรษฐี Nan ยกที่จะหาเวลาว่างเป็นของตนเอง เพราะเมื่อจะเสร็จงานอย่างหนึ่งแล้ว เจ้านายก็ยังใช้ให้ไปทำงานอื่นต่อไปอีกได้ตลอดเวลา เมื่อเป็นเช่นนี้ งานของคุณยายจึงหนักมาก หนักเพราะทำงานให้เจ้านายอย่างยุ่งเท เพราะอยากได้โอกาสศึกษาธรรมที่ ๗๒ ศีลาวีวิชาชารธรรมญาย