การดูแลผู้ป่วยมะเร็งในครอบครัว : หน้า 81/232

แม่ในฐานะป่วยหนักเช่นนี้ ควรใด้ที่คุณยายทองสุขน่ารำพัง ต่างๆ นานตามประสาคนมีโชค คุณยายก็ฟังด้วยใจสงบนี้ อยู่ภายใน เมื่อท่านนำยาไปให้รับประทานตามเวลาที่หมอสั่ง อย่างเช่น ก่อนอาหารหรือหลังอาหาร ก็ไม่ได้หมายความว่าจะสามารถให้ได้ตามเวลาดังนั้น หากต้องคอยดูทั้งเวลาและอารมณ์ควบคู่กัน ไปว่าน่ำใช้พร้อมที่จะรับยา หรือไม่ มีอาการอย่างไร ทั้งนี้เพราะคุณยายทองสุขได้รับความเจ็บปวดทรมาณจากมะเร็งที่มดลูกจนไม่อาจรับประทานยา บางครั้งเวลาที่คุณยายรินยาให้ตามหมอสั่ง คุณยายทองสุขก็จะพูดตามประสาคนป่วยหน้าที่สั่นหวั่นว่าจะ “ไม่กินยาแล้ว” คุณยายฟังแล้วก็รู้ว่า คุณยายทองสุขไม่ยอมรับประทานยาแน่ จึงถอยหลังออกมา แต่ด้วยเหตุแห่งความรักครูบาอาจารย์ และใจที่ประกอบด้วยเมตตาธรรม ปรารถนาที่จะให้คุณยายทองสุขบรรเทาทุกข์ตามลงไปบ้าง ท่านก็จะค่อยอดทดรั้งหนึ่งวา อารมณ์ของคุณยายทองสุขดีขึ้นหรือยัง หรือว่าใช่ลดลงบ้างหรือไม่ แล้วจึงจะนำยาไปให้ดิ่ม ปรนบิตอย่าเน่นนี้ตลอดทุกวันคืน แม้จะรู้โรคนี้ไม่มีวันหาย ท่านก็ไม่เคยสิ้นเรื่อยแรงในการดูแลคุณยายทองสุขเลยแม้แต่น้อย