ชีวิตและการเรียนรู้ของคุณยายในยามสงคราม : หน้า 68/232

การอยู่เวรทำวามตั้งแต่ตกกลางคืนจนเช้าเป็นเหมือนเช่นนี้ หากจิตใจและร่างกายไม่แข็งแรง ไม่แข็งแรงเป็นเพชรจริงๆ แล้วจะอยู่ได้ยาก เพราะเป็นช่วงระยะเวลายาวนาน แต่สำหรับ คุณยายแล้วสงครามไม่มีความหมายสำหรับท่านเลย ท่านบอกว่า ศึกษาค้นคว้าวิชาการไปเรื่อยๆ ถามกันตอบกันสนุกสนานมีความ สุขมาก ท่านมุ่งศึกษไปสู่วิชาชาที่ละเอียดลึกซึ้งขึ้นไปเรื่อยๆ ถึง แม้ว่าในช่วงเวลานั้นความเป็นอยู่จะลำบากมาก เสื้อผ้าที่สวมใส่ นั้นเก่าและเปื่อยขาดไม่มีเปลี่ยน อาหารที่เคยมีก็อปเพียงก็ ขาดแคลน และที่ร้ายยิ่งไปกว่านั้นคือ เกิดน้ำท่วมใหญ่ทั้งประเทศ ซ้ำเติมขึ้นมาอีก แต่คุณยายท่านทำความเพียรเรื่อยไป และสามารถ ผ่านเหตุการณ์เลวร้ายนั้นมาได้อย่างดี แม้ว่าคุณยายจะเป็นคนผอม แต่ท่านแข็งแรง ยามใดที่ทำ วิชาชาติของท่านจะหยุดจากกายหยาบไปเลย เข้าไปเป็นอันหนึ่ง อันเดียวกับกายธรรม กับผู้รับแจ้งภายใน เป็นประกวดชนะรองรับ ผู้บริสุทธิ์ทั้งหลายใน อายุตนพิพัฒน์ ที่ถ่ายทอดอารมณ์ทั้งหมด ลงมาที่กายของท่านอย่างต่อเนื่อง ไม่ขาดสาย ทำให้ท่านเป็นผู้มีกิ มิเดช มีอานุภาพมาก หลังจากสงครามโลกครั้งที่ 2 ยุติลงแล้ว คุณยายยังดงทำ วิชาชาติอย่างต่อไปเรื่อยๆ ท่านศึกษาคว้าเข้าไปจนรู้เรื่องราวของโลก