การปรับตัวในสิ่งแวดล้อมใหม่ : หน้า 47/232

นอกจากการเข้าโรงงานทำวิชาชาจะยากแล้ว การมีชีวิตอยู่ในสิ่งแวดล้อมใหม่เช่นนี้ก็ไม่ใช่ง่ายเลย เพราะจะต้องปรับตัวเข้ากับสถานที่ใหม่และต้องปรับตัวเข้ากับบุคคลรอบข้างอีกด้วย เมื่อแรกที่เข้าไปอยู่ในวัดปากน้ำนัน เนื่องจากคุณายเป็นคนใหม่สำหรับที่นี่ ท่านเข้ามาโดยไม่รู้จักใคร และไม่มีสมบัติใดๆ ติดต่อไปด้วย สิ่งของเครื่องใช้ที่ได้รับมาจึงมีเพียงของเก่าๆ ที่เขาเก็บทิ้งไว้โดยไม่มีใครดูแล เพราะของที่ใช้การได้ดีก็มิคนำไปใช้หมดแล้ว ไม่ว่าจะเป็นเตียง ตั้ง มุ้ง หรืออะไรที่ตาม มุ้งที่มีอยู่ก็เป็น มุ้งที่ขาดและเก่าก็ของที่เก็บเอาไว้นานๆ โดยไม่ได้ดูแล ยอบมี กลิ่นเหม็น แต่ท่านก็รับมาด้วยความรู้สึกชื่นใจ เพราะคิดเพียงว่า จะอาศัยมุ้งนี้กันเหล่อบ ยงรุ่นไร ไม่ให้มาไตตอบ ซึ่งท่านก็เอาม Chบวกสะอาด แล้วปะเย็บอย่างดี เตียงที่ได้มาก็เป็นเตียงขาหัก ที่ไม่มีใครใช้ เก็บซุกไว้ใน ห้อง อยู่ในสภาพที่พัง มีกลิ่นเหม็น และมีตัวเรือด บ่งบอถึง ความสกปรกและอับชื้น คุณยายท่านได้เตียงอย่างนั้นมาก็ไม่รู้สึก เสียดายแต่ประการใด เพราะคิดว่าจะอาศัยเตียงนี้นอน เพื่อพักผ่อน ร่างกายให้หายง่วงเหงาหาวนอน เมื่อสดชื่นแล้วจะได้เอากำลังนั้น มาประพฤติปฏิบัติธรรมต่อไป