ข้อความต้นฉบับในหน้า
ลูกจันทรูไหม?" เด็กหนุ่มคนนี้ตอบว่า "ไม่มี มีแต่ครุจันทร์" เหมือนอย่างที่ท่านเคยได้คำตอบมาแล้ว แต่คราวนี้ท่านตัดสินใจไปพบ "ครูจันทร์" ด้วยใจที่เปี่ยมไปด้วยความหวังว่าอาจจะเป็นคนเดียวกัน
คราวนี้หลวงพ่ได้พบกับคุณยายที่หน้าหอไวล์สระของหลวงปู่จิตกนะ ขณะนั้นคุณยายกำลังเดินไปธูป แม้ว่าลักษณะรูปร่างของท่านจะผอมบาง ดูแล้วเหมือนคนธรรมดาทั่วไป ไม่มีอะไรพิเศษ แต่แววตาที่ลูกใส่นั้นเปี่ยมสนด้วยความเมตตามี เด็ดเดี่ยวและสูงส่งด้วยภูมิธรรม ซึ่งมากพอที่จะเป็นแรงบันดาลใจให้หลวงพ่อคิดอย่างเชื่อมั่นว่า นี่คือครูบาอาจารย์ของท่าน เป็นผู้เดียวที่จะสามารถตอบคำถามของท่านได้ และเป็นที่สุดที่ท่านไม่ต้องไปสอบหาต่อ
หลวงพ่อ ตั้งใจจะถามคำถาม ๒ ข้อ ที่ค้างคาอยู่ในใจให้กระจ่าง แต่เมื่อพบคุณยายเข้า วิ่งถามเรื่องลูกระเบิดก่อน ซึ่งในขณะนั้น คุณยายกำลังจะรีบไปธูป จึงเดินไปพร้อมกับรับไหว้ไปด้วย และได้แต่พูดว่า “เดี๋ยวไปธูปก่อน แล้วหลังพบกัน วันนี้จะไปงานศพ” เพียงได้ยินเท่านั้น ก็ถึงความมึดบิดบานให้กับหลวงพ่อสุดที่จะหาใดเปรียบ และปรารถนาให้ถึงวันพรุ่งนี้โดยเร็ว ดังนั้นในเช้าวันดึกมา ท่านจึงรีบไปหาคุณยายทันที