การนั่งสมาธิและการรู้แจ้งในพระธรรม : หน้า 98/232

หฉัน เพราะเวลาใครถาม ท่านไม่ได้ทำอะไรนอกจากนั่งหลับตา ทำใจหยุดใจนึงให้อขึ้นเดียวกับธรรมกาย จน ญาณทัศนะครอบคลุมทั่วทั้งภพ ก็เหมือนนำะขามป้อมใส่ไว้ในฝ่ามือ แล้วลิ่มตาท ุ อุปมาเหมือนการที่ต้องรู้ว่า ในบ้านของเรามีสิ่งของ อะไรอยู่ตรงไหนบ้าง ต้องให้เห็นทั้งหมด แล้วเอามาตอบให้ชัดเจน เช่น ถ้าไปกนรก ท่านก็จะแสดงตรง ๆ ไม้อ่ังและไม่อ้อมค้อมว่า ฐานะของคุณชื่อ นี่ ตอนเป็นมนุษย์ได้ทำกรรมอย่างนั้น ตอนตาย ไปกนรกนั่น มีฤทธิ์อย่างนี้ ยายไปถึงแล้วเข้าสู่ความมืดอันนี้ เอาบุญไปให้เขา เวลาเขาพันทุกข์แล้วไปอยู่แบบนี้ เป็นแบบนี้ คุณต้องทำบุคุศส่วนกุศลไปให้เขา และต้องนั่งปฏิบัติธรรมทุกวัน เวลานี้ยายสอนเขาให้นั่งสมาธิแล้ว และบอกเขาว่า ถ้าสมวรนาจะ หล่นกลับไปสู่ที่เดิม ส่วนฌาณฑิตของผูตายซึ่งบางครั้งไม่รู้เรื่องอุคุล กรรมที่ผูตายเคยทำไว้ และเห็นแต่เพียงว่าช่วงปลายชีวิตของผูตาย นั้นทำแต่สิ่งดีดี จึงเกิดความสงสัยว่า ทำไมจึงไปเกิดเป็นสัตว์นรก ได้ เมื่อกลับไปที่บ้านและได้รับเรื่องราวต่าง ๆ ดูแล้ว ปรากฏว่าเป็น จริงอย่างที่คุณยายพูดทุกประการ บางคนมาบอกคุณยายว่าจะไปผ่าตัด ท่านก็ยังนั่งเงียบไป ๙ นาที แล้วบอกว่า “คุณจะไปผ่าทำไม ผ่านแล้วก็ไม่มีอะไร คุณไม่ได้เป็นอะไร” เขาก็ยังว่า นัดกับหมอที่จะผ่าตัดแล้ว ท่านจึง