ข้อความต้นฉบับในหน้า
“แล้วยายทำอย่างไรช่วงเขาโกธร?”
“ยายก็เข้ามากของกลางไปเรื่อยๆ เอาธรรมกายของเราไปกราบพระพุทธเจ้าอยู่ข้างในนั้น ไปอยู่กับธรรมกายพระพุทธเจ้าในอดีตนิพพาน”
นี้คือคุณลักษณะของคุณยาย ท่านไม่หวั่นไหวไปตามกระแส ของการกระทบกระทั่งเหล่านั้นใจของท่านจึงหยุดนิ่งได้อย่างสมบูรณ์ และสามารถนำมุฑศจะแสดงให้สามารถสร้างงานที่สำคัญยิ่ง นั่นคือ การเผยแผ่วิชชาธรรมกายไปทั่วโลก แม้จะต้องเผชิญกับอุปสรรคมากมาย หากแต่ความนิ่งเฉย ไม่สู้ไม่หนี ทำความดีเรื่อยไป และความเป็นผู้ใจบริสุทธิ์ ปรารถนาต่อคนทั่วโลก ทำให้สามารถ ฝ่าฟันทำลายอุปสรรคเหล่านั้นให้มลายหายไปได้
ในระหว่างที่ทุกคนกำลังลุยงานสร้างโบสถ์กันอย่างขะมักเขม้น คุณยายก็ปฏิบัติตนเสมือนเป็นแม่บ้าน คอยดูแลการทุงหาอาหาร เลี้ยงพระด้วยตนเอง หลังจากรับประทานอาหารเช้าเสร็จแล้ว ท่านจะนั่งสมาธิจนถึงเกือบ ๑๑ โมง แล้วพักรับประทานอาหาร กลางวัน จากนั้นท่านจะถือถังใบหนึ่งกับจอคู่มือ แล้วก็มีดีไอ้ ซึ่งใช้ประจำอีกเล่มหนึ่ง ชวนเด็กวัยไปช่วยกันปลูกต้นไม้ ท่านปลูกทุกอย่างที่ปลูกได้ เช่น ต้นประดู่ หรือต้นมะค่า แต่ที่ปลูกมากที่สุด คือ ต้นกล้วยน้ำว้า
๑๒๗ ผู้มองการณ์ไกล