วัดพระธรรมกายและวัฒนธรรมการจัดระเบียบ : หน้า 185/232

แต่ถ้าช่วยกันทำสิ่งเหล่านี้ให้เรียบร้อย ใจท่านจะสงบทั้งวัน ใจจะเข้าไปอยู่ในศูนย์กลางกายโดยอัตโนมัติ ลองทำเถอะ ยายก็ทำมาอย่างนี้ แล้วยายก็ได้ ท่านทำไปท่านก็ได้ เพราะมันเป็นของที่เป็นจริงตามธรรมชาติ แล้วเมื่อญาณิโยมมาถึงวัด ถึงแม่ไม่ได้ฟังเทคนิค แต่ได้พบได้เห็นสิ่งเหล่านี้เขาก็จะได้ความสบายใจกลับไปได้อย่างดี ๆ กลับไป วัดพระธรรมกายเจริญมาถึงทุกวันนี้ได้เพราะคุณยาย คนรุ่นบุกเบิกสร้างวัดที่ได้เห็นคุณของการมีระเบียบที่รัดกุม และเห็นโทษของการละหลวมในเรื่องกฎระเบียบต่าง ๆ จึงได้ออกกฏระเบียบที่สมบูรณ์เป็นมาตรฐานเอาไว้ในวัดพระธรรมกายให้ผู้มาใหม่มัวว่าจะมาในวันแรกก็สามารถปฏิบัติตามได้โดยไม่เคอะเขิน เช่นจะถอดรองเท้า ก็มีป้ายบอกว่าวันนี้เป็นที่ถอดรองเท้า มีสำหรับวางรองเท้า วาดรูปเอาไว้ให้เห็นว่าต้องวางรองเท้าอย่างไร และมีเจ้าหน้าที่คอยแนะนำอีกด้วย เมื่อปฏิบัติตามกฎระเบียบจนรู้จักกันดีแล้ว จึงไม่ต้องจารึกเป็นลายลักษณ์อักษร แล้วกฎระเบียก็กลายเป็นวัฒนธรรมในที่สุด วัฒนธรรมวางรองเท้าของวัดพระธรรมกายนี้ ส่งผลให้บางคนซึ่งปกติอาจจะไปไหนมาไหนนับว่าเขาร่ำรวยสมควร แต่เพียงแค่เห็นรองเท้าของคนงานที่ออกวางกันอย่างมีระเบียบแล้ว