ชีวิตประจำวันของคุณยายอารีพินธ์ : หน้า 192/232

แม้ว่าชั่วโมงนี้คุณยายจะอายุมากขึ้น แต่แววแห่งความกระฉับกระเฉงงามใว้งามมืออยู่ ท่านบริหารเวลาได้อย่างดีเยี่ยมยังคงตื่นนอนประมาณตี ๔ ๕ เพื่อ นั่งสมาธิเช่นเคย พอสว่างก็จัดโน้ท่านเล็ก ๆ น้อย ๆ ใกล้ตัวท่าน ประมาณ ๖ โมงครึ่ง คุณอารีพินธ์ ศรีอานุสรณ์ หรือที่น้อง ๆ รุ่นหลัง เรียกกันว่า “พี่อารีพินธ์” จะนำอาหารเช้าใส่ถาดมาให้คุณยายรับประทานที่ภิวของท่าน หลังจากรับประทานอาหารเช้าเสร็จแล้ว คุณยายจะสวมหมวกกถไหมพรมสีขาว แล้วพันผ้าพันคอที่เป็นไหมพรมสีขาวเช่นเดียวกัน ใส่ถุงเท้าและสวมรองเท้าอย่างเรียบร้อยออกมาดตรวจงานในครัว ถ้ำนไหนออกเย็น พ่อรึพินธ์จะให้คุณยายสวมถุงมือและถุงเท้าชนิดที่ค่อนข้างหนา บรรดาเครื่องนุ่งห่มที่คุณยายสวมใส่ทั้งหมดนี้ มักลูกศิษย์เป็นผู้ออกมาจำหามให้และขอร้องให้คุณยายถอดมาใช้เพื่อรักษาสุขภาพ เนื่องจากคุณยายเป็นคนขยัน จึงมีบ่อยครั้งที่ท่านจะใส่เครื่องแต่งกายที่ให้ความอบอุ่นเหล่านี้อย่างครบเครื่องแล้วไปนั่งถอนได้อยู่ข้างกูฎ บางครั้งท่านก็จะไปจุดต้นไม้ที่พิงออกจากเมล็ดซึ่งหล่นอยู่ข้างทาง แล้วหัวตันไม้เหล่านี้มาขอถุงพลาสติกในครัวใส่ เพื่อเอาไปปลูก “ต้นไม้เล็ก ๆ นี่เป็นต้นไม้ดี ๆ ทั้งนั้น”