การเปลี่ยนแปลงบทบาทของหลวงปู่ : หน้า 141/232

หลวงปู่ดับปากน้ำนักภาพแล้ว ท่านไม่ต้องนั่งอย่างนั้นอีกต่อไป เพราะฉะนั้นท่านจึงเปลี่ยนบทบาทของท่าน คือ ตั้งแต่เช้ามืดตี 4 เรื่อยไป ท่านจะนั่งเพื่ออธิษฐานจิตจนกระทั่งถึงเวลารับประทานอาหาร เช้า พอสายหน่อยประมาณแปดโมงครึ่งท่านก็เริ่มนั่งอีก แต่การนั่ง ครั้งนี้ท่านนั่งเพื่อสอน ลูกศิษย์ที่มาหาคุณยายในยุคแรก ส่วนมากไม่ใช่เด็กนักศึกษา แต่เป็นผู้ใหญ่มีครอบครัว บางคนอยู่ในวัยทำงาน บางคนอยู่ในวัยชรา เหตุที่มาหาคุณยายเพราะลูกหลานเจ็บใช้ได้ป่วย เข้าโรงพยาบาล หลายแห่งแล้วรักษาไม่หาย หรือบางคนลูกหาย สามหาย ภรรยา หย่อนใจจากบ้าน ไม่รู้จะไปไหนก็หว่าคุณยาย บางคนมีเรื่อง กระทบกระทั่งกันในที่ทำงานบ้าง บางคนคิดถึงผู้ล่วงลับ อยากทำบุญ ให้นางขาเต็มที่ก็มา หาคุณยายให้ช่วยบูญให้ พอมาถึง หากคุณยายรับปากช่วยเหลือทันที เขาคงไม่ได้อะไร ดังนั้นท่านจึงมีคำพูดอยู่คำหนึ่ง คือ “เดี๋ยวก่อน เรื่องอื่นเอา วางไว้ มานั่งสมาธิให้ใจใสๆ เสียดก่อน” ตอนแรกๆ บางคนจะรู้สึก อิดอัง แต่ก็ต้องทำตาม ไม่มีใครปฏิเสธคุณยายได้ ท่านจึงอึ้งสาย ประสบการณ์ที่ฝึกมามาก นั่งสมาธิแล้วก็บูญให้เขา ปรากฎว่า บางคนที่มีพื้นฐานใจดี เคยอบรมกับหลวงปู่ดน้ำมาบ้างแล้ว พอนั่งสมาธิก็ว่างขึ้นมาในวันนั้นเอง ได้ความสงบ สงบ รู้สึกชุ่ม