ข้อความต้นฉบับในหน้า
อย่างสนุกสนานเหมือนพี่เหมือนน้อง ทำให้มีความรู้สึกว่า นี่แหละคือครอบครัวที่แท้จริงของท่าน ถึงเวลาแล้วที่ท่านควรจะบวช เพื่อเป็นคนในกุฏิเนื่องพระพุทธเจ้าไปเสียด้วยกัน
ดังนั้น ในวันที่ ๑๙ ธันวาคม พ.ศ. ๒๕๔๔ จึงเป็นวันที่หลวงพ่อทัตตะบวช หลังจากบวชแล้ว ดูเหมือนว่าทุกอย่างจะราบรื่นสมดังที่ตั้งความหวังไว้ แต่ท่านกลับต้องประสบกับการปรับตัวในเรื่องที่ไม่เคยคาดคิดมาก่อนว่าจะเกิดขึ้น อย่างเช่น เรื่องที่มักจะผลออกมึงอึปวดให้วิตาย โดยลืมไปว่า เวลานั้นท่านเป็นพระแล้ว ด้วยความรู้สึกคุ้นเคยที่มักจะชาบซึ่งประทับใจในความหวังใจและความปรารถนาดีที่คุณยายเคยมีต่อท่าน ตั้งแต่สมัยยังไม่ได้บวช
ในทางกลับกัน คุณยายเป็นผู้ที่ปรับตัวได้อย่างดี ท่านจะกราบพระผู้เคยเป็นลูกศิษย์ด้วยความนอบน้อมใจอย่างสนิทใจ บ่อยครั้งเหมือนกันที่คุณยายพูดกับหลวงพ่อว่าตระวาลจะเป็นการเตือนอยู่ในว่า “อย่าให้ยายนาบนะ” ซึ่งเป็นเหตุให้หลวงพ่อทัตตะต้องนำไปพิจารณาอยู่บ่อยครั้ง
ต่อมา คุณยายท่านก็มาขอร้องว่า “ท่านทัตตะ ยายขออย่าเย็นครอบ ๑๐ พรรษา ยายขอ
๑๖๐ ยอดนักบริหาร