ความรักและการดูแลในช่วงสุดท้ายชีวิต : หน้า 83/232

มะเร็งมดลูกกระยะสุดท้ายนี้มีอาการรุนแรงมาก นอกจากในวัยก่อนจะไม่มีมดีที่จะสามารถรักษาให้หายได้แล้ว ยังส่งกลิ่นเหม็นรุนแรงเป็นที่รังเกียจ จึ่งไม่ค่อยมีใครมาตดูแลท่าน นอกจากคุณยายที่อยู่คู่ปรนิบัติอย่างใกล้ชิด คุณยายไม่เคยรู้สึกหรือแสดงท่าทีรังเกียจคุณยายทองสุขเลย กลับยิ้มมันทำความสะอาด เช็ดตัว ซักเสื้อผ้าให้เสียจนสะอาดสะอ้าน นำน้ำอาบไทยหรือน้ำอุปูปุ่งเจ้าคุณิมพรมดับกลิ่นให้เพื่อว่าวันเวลาที่บรรดาศิษย์ของคุณยายทองสุขที่มีอยู่ทั่วประเทศมาเยี่ยม ซึ่งโดยปกติมักจะมาขอพึ่งบารมีจนถึงในมุ่งตลอดทั้งวันทั้งคืน จะได้ไม่มีกลิ่นเหม็นน้อยอาจเป็นเหตุให้ศัย เหล่านี้รังเกียจ วันหนึ่งในระหว่างนั้น เมือคุณยายทองสุขไปเข้าห้องน้ำและกลับออกมา ท่านพูดกับคุณยายด้วยน้ำเสียงปกติเหมือนไม่ได้เป็นอะไรมา “ถ้าก๋อเอ๋ย ไสทุกลูแล้วว่ะ” พูดจบท่านก็ยังยิ้มแล้วกล่าวอีกว่า “เวลาตายนี้จะมิ่งอยู่กับกูเท่านั้นแหละ” คุณยายฟังถ้อยคำเหล่านั้นด้วยใจสงบนิ่ง อันเป็นสภาวะปกติของผู้มีใจหยุดอย่างสมบูรณ์แล้ว ในวันสุดท้ายของชีวิต ท่านอยูด้วยกันลำพังเพียง 2 คน ถึงแม้ในขณะนั้นโรคภัยกำลังรุมเร้าของอย่างแสนสาหัส คุณยายทองสุข