การสร้างวัดและการนำสมาธิในการประชุม : หน้า 156/232

ตัวอย่างเองและบริวาร ก็อย่าได้มีจิตไปโค่นม่าใคร แม่แต่มดแดง ปลวก ก็ขออย่าให้คดถมเลย’ เพียงได้ยินเท่านี้ ความโกรธก็อึ่งหลายที่มือในใจของ หลวงพ่อทัตตะก็ลายหายสุขไปสิ้น อีกทั้งได้มั่งใจใส จึง ไม่มีความคิดที่จะเอาเรื่องกับใครต่อไป คุณายรู้สัยของหลวงพ่อทัตตะวาเป็นคนเจ้าโกส ไม่ ยอมแพ้ใครง่ายๆ โดยเฉพาะอย่างยิ่งถ้าไม่ใช่เป็นฝ่ายผิด ท่านไม่ อยากให้ทำบาป อยากให้ทำแต่ความดี ทำแต่บุญกุศลล้วนๆ ท่าน ไม่ห้ามปรามโดยตรง แต่ใช้วิธีซึมซับด้วยธรรมะอันเป็นโอสถวิถี ของพระสัมมาสัมพุทธเจ้า ในระหว่างนั้นต้องลุยงานสร้างวัดกันทั้งวันทั้งคืน ส่วนใหญ่ จะเป็นเรื่องปรับพื้นที่และวางแบบแปลน ซึ่งมักจะมีเรื่องเกลี้ยงกัน ในที่ประชุมอยู่บ่อยครั้ง เนื่องจากยังหาเรื่องไม่ได้น เวลาMichel ประชุมกันแต่ละครั้ง คุณยายไม่ได้ร่วมประชุมด้วย แต่ท่านจะมา คอยเตรียม ๆ คอยังๆ สังเกตการณ์ เมื่อเห็นว่าทำท่าจะตกลงกันไม่ได้ ท่านจะส่งให้หยุดประชุมกันทีด้วยคำพูดที่เรียบง่ายแต่เฉียบขาด “เรื่องประชุมคออีกยาวนะแหละว่าจะจบ มานั่งสมาธิก่อนเถอะ” ในที่สุดทุกคนจึงได้นั่งสมาธิกับคุณยายประมาณ 2 ชั่วโมง เมื่อเลิก