การรอคอยอันยาวนานของคุณนายเลี้ยง : หน้า 59/232

ในอีก ๒๐ ปี ต่อมา ขณะนั้นคุณนายเลี้ยงอายุ ๙๕ ปี มาหาคุณยาย แล้วพูดด้วยถ้อยคำเดิมว่า "แม่นัทนะ แม่นั้น" บอกว่ามาแล้วจะกลับ แล้วก็ไม่กลับ" แม้ในวันที่ใกล้จะละโลก คุณนายเลี้ยงให้คนมาเชิญคุณยายไปที่บ้าน เพื่อที่จะทำบุญกับคุณยาย แต่พอเจอหน้ากันเท่านั้น คุณนายเลี้ยงก็ใช้คำเดิมอีก "แม่นัทนะ แม่นั้น" บอกว่าไปแล้วจะกลับ แล้วก็ไม่กลับ" แล้วก็ของเงินเพื่อทำบุญกับคุณยายผู้มีธรรมะในตัวเอง นับเป็นการรอคอยอันยาวนานตลอดชีวิตของใครคนหนึ่ง ซึ่งผูกพันอย่างลึกซึ้งอยู่กับความดีงามของคุณยาย แต่สำหรับคุณยายเอง ท่านไม่ได้คิดจะมาแสดงอาอาชีพอย่างนี้ เพราะท่านก็มีบ้านอยู่กว้างขวางใหญ่โต ส่วนที่อยูอตนในตอนแรกก็เพื่อจะศึกษาวิชาธรรมกาย แม้ว่าจะแบกกายเพียงใดก็อดทน ด้วยเหตุนี้ท่านจึงไม่กลับไปที่บ้านคุณนายเลี้ยงอีก อยู่ศึกษาวิธาธรรมกายกับหลวงปู่ด่านนับแต่นั้นมา