ข้อความต้นฉบับในหน้า
คุณยายมองหน้า "คุณ...ยายมันลูกชาวนา มีเสื้อผ้าไม่มาก เพราะฉะนั้นนายใช้แล้วซักทุกวัน ไม่เคยทิ้งหมัก ไม่เคยทิ้งข้ามวัน ยายไม่เคยเลยที่จะมาใส่กะละมังก็ตั้งไว้ใช้งานนี้พอถอดตอนเย็นยายก็ซัก มันจะได้ไม่เข้าร้าน (คือ ความสกปรกไม่ขึ้นมิลึก) ซักเรียบร้อยแล้ว ยายก็ดกแดดให้มันแห้ง พอแหยายก็รีบเก็บ ไม่งั้นสีมันจะออก ชิด ๆ เก่า ๆ เพราะฉะนั้นเสื้อผ้าของยายทุกตัว แม้มันจะขาดแล้ว ก็ยังขาวเหมือนใหม่" หลวงพ่อตัดตะเล่าว่า ตั้งแต่ท่านเกิดมาไม่เคยเห็นใครสะอาดอย่างนี้ ปกติผ้ีรี่ว พอใช้แล้วมันสกปรกท่านก็ทิ้งไป พร้อมมาดูว่าแม่เต้าซีรี่วที่คุณยายใช้บูบ้านเช็ดบ้านนั้น คุณยายก็ซักผ้าสะอาด เมื่อเห็นอย่างนั้นท่านจึงรู้สึกอยากและเริ่มปรับปรุงตัวเองตั้งแต่นั้นมา คุณยายจะสอนธรรมะที่บ้านธรรมประสิทธิ์ตั้งแต่เช้าจนถึง 2 คู่ทุกวัน บรรดาลูกศิษย์ของคุณยายมีทุกระดับทั้งหญิงและชาย ตั้งแต่เด็กนักเรียน นิสิตนักศึกษา ไปจนถึงผู้ประกอบอาชีพ แล้ว ซึ่งโดยปกติจะถึงบ้านธรรมประสิทธิ์พร้อมหน้ากันเมื่อเวลา 6 โมงเย็นเป็นต้นไป และคุณยายจะเริ่มสอนตั้งแต่เวลานั้น กลางปี พ.ศ. ๒๕๑๐ วันหนึ่งระหว่างที่หลวงพ่อทัดตะกำลังนั่งสมาธิอยู่กับคุณยาย วิชาสไลยศาสตร์ที่เคยฝึกมากตามมาทำร้าย