การประพฤติพรหมจรรย์และการสร้างบารมี : หน้า 133/232

ในเวลาต่อมา เมื่อมีเด็กหนุ่มสาวมาปฏิบัติกันมากขึ้น และสามารถรวมกลุ่มกันได้อย่างเห็ฯแน่นแล้ว คุณยายก็เริ่มบรรจงให้ทุกคนประพฤติพรหมจรรย์ ตอนเย็นๆ ระหว่างที่นั่งปฏิบัติธรรมกันอยู่ คุณยายจะคอยให้กำลังใจไปด้วย เรื่องที่คุยกันนั้นก็วนเวียนอยู่แต่เรื่องของบุญกุศล เรื่องการสร้างบารมี หรือไม่ก็เป็นเรื่องของพวกหน้า ส่วนเรื่องการประพฤติพรหมจรรย์คุณยายจะพยายามพูดสรรเสริญคุณของพรหมจรรย์ให้ฟังบ่อยๆ “ชีวิตพรหมจรรย์เหมือนนกน้อยในอากาศ มีม็ดปีมีแต่ทาง จะไปไหนมาไหนก็สะดวกสบายและเป็นอิสระ” ถ้าเราประพฤติพรหมจรรย์ เราจะทำอะไร ก็เป็นอิสระ มีเงินร้อยบาทใช้ได้ทั้งร้อย ถ้ามีครอบครัวแต่งไม่มีก็ลู ก เงินร้อยบาทก็ใช้ได้หสิบบาท ถ้ามีลูกหนึ่งคนเหลือสิบบาท ถ้ามีสองคนเหลือสิบสองบาทห้าสิบสตางค์ ถ้าสามคนหนีท่าวบเลย ลูกอ่อนเล็กๆ ก็น่ารักดี แต่พอโตขึ้นมันก็ถือ เรือก็จะได้พ่อแม่ที่ดีด้วย ขนาดลูกเกิดอยู่ในท้องเราทำ ยุ ออกมา ยังดื้อ นี่พ่อเราได้มาโต ตอนโต ทำไมจะไม่ดื้อ ยิ่งได้มาโตยิ่งดื้อ เพราะสะสมความดีไวมาก เพราะฉะนั้นอยู่คนเดียวดีกว่ สบาย มีความสุข ถึงลากร ก็จะได้สร้างบารมีอย่างเต็มที่"