เดินไปสู่ความสุข : หน้า 149/232

ในครั้งนั้น บรรดาศิษยานุศิษย์ได้ช่วยกันเขียนหนังสือขึ้นมาเล่มหนึ่ง ชื่อ "เดินไปสู่ความสุข" เพื่อดูผู้มุ่งให้มาช่วยกันสร้างวัด ภายในเล่มเป็นประวัติของบรรดาลูกศิษย์ที่ติดตามกันมา ด้วยโนเบิรณ์เดียวกัน เป็นเรื่องราวเกี่ยวกับการปฏิบัติธรรมและสาเหตุที่มาสร้างวัด ส่วนคุณยายเขียนประวัติของท่านเองไม่ได้ก่อด้วยวิธีเล่าให้ฟัง โดยมีศิษย์ช่วยกันเรียบเรียง ซึ่งคุณยายจะนั่งสมาธิ เอาบุญจากพระนิพพนาคูณตลอดทุกอักษร หนังสือเล่มนี้จึงมีคุณค่ามีต่อจิตใจผู้อ่าน ยิ่งผลให้เกิดความเลื่อมใสศรัทธาและมา ช่วยกันสร้างวัดจนสำเร็จลุล่วงในเวลาไม่นานนัก คุณยายเป็นยอดนักบริหาร ก่อนที่จะเริ่มงานสร้างวัด ท่านเรียกประชุมลูกศิษย์ทุกคน เพื่อชี้แจงสิ่งต่าง ๆ ซึ่งอาจเกิดขึ้นได้ในระหว่างการสร้างวัด "เราจะช่วยกันสร้างวัด แล้ววัดที่จะสร้างก็เป็นวัดใหญ่ เนื่องจากมาก เมื่อจะสร้างทั้งที เราก็พยายามสร้างให้ดีที่สุด เพราะฉะนั้นสิ่งที่จะตามมาอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้ คือเราจะต้องขัดแย้งกันแน่ ให้พวกเราถากตัวเองดูนะ ใครคิดว่าต่อไปข้างหน้า ถ้าเถียงกันแล้ว ทะเลาะกันแล้วจะโกรธกันไม่ได้ให้กายออกไปนั่งข้างหลัง ถ้าใครคิดว่าขัดแย้งกันแล้ว เกียดกันแล้วจะไม่โกรธกัน ก็ขยับขึ้นมานั่งใกล้ๆยาน"