ข้อความต้นฉบับในหน้า
พระมงคลเทพมุนี (สด จนฺทสโร) 195
“เราเกิดมาเป็นมนุษย์ ถ้าปราศจากสมบัติมนุษย์ ใช้สมบัติมนุษย์ไม่เป็น
ก็เพราะปราศจากสังคหวัตถุ...ถ้ามีสังคหวัตถุดังนี้แล้ว มนุษย์คนใดชั่วไม่มีเข้ามา
ใกล้ ใช้ได้ทุกคน เป็นสมบัติมนุษย์ของตัวทุกคน เป็นคนดีหมด....เมื่อขาดอะไร
ให้ ขาดผ้านุ่ง ให้ผ้านุ่งเสีย....ให้ทานแล้วก็พูดไพเราะ เมื่อได้ฟังถ้อยคำสำเนียงแล้ว
ก็ไม่จากไปเลย อยากอยู่ใกล้ทีเดียว อยากรับใช้รับสอยทีเดียว”
“ด่า....ก็เป็นวาจาไพเราะเหมือนกัน จะด่าไม่ให้ชั่ว ให้ทำดีเสีย พ่อด่าลูก ก็
ไม่ให้ ทำชั่วอย่างนี้แหละ นั่นแหละเป็นวาจาไพเราะของพ่อแม่ ที่ลูกได้ฟังเลย
เลิกความชั่วนั่นแหละเป็นวาจาไพเราะของพ่อแม่”
“ที่เจ้าภาพเลี้ยงพระวันนี้น่ะ มีอำนาจแปลกประหลาดนัก ประพฤติสังคห
วัตถุ เช่นนี้ เงินทองก็หาได้ง่าย หาได้สะดวก...ชวนใครๆ เขาก็เข้าหุ้นด้วย ได้
เลี้ยงพระ ทุกปี อัศจรรย์นักทีเดียว ทำอย่างนี้ได้ชื่อว่าเทกระเป๋าทำทุกทีไป
แต่ว่าเห็นจะไม่ข้ามชาติละ ต้องร่ำรวยในชาตินี้ละ”
ถึงแม้พระองค์จะเสด็จดับขันธปรินิพพาน เมื่อเราประพฤติถูกหลักฐานเช่นนี้ เหมือน
พระองค์ได้สั่งสอนเราอยู่ต่อหน้า ถ้าถูกหลักเจริญเช่นนี้ เป็นภิกษุ สามเณร อุบาสก อุบาสิกา จะ
ทำบุญทำกุศลอันใด ทำได้ใหญ่โต ไม่ขาดตกบกพร่อง เพราะสังคหวัตถุนี้