การเข้าถึงรัตนะทั้ง ๓ ผ่านการภาวนา : หน้า 9/59

พ ร ะ ร า ม ก า ว น า ร ส ท 3 ( ห ล ว ง พ่ อ ธั ม ม ม โ ย ) กลางวางซ้อนกัน แล้วนำไปทาบตรงจุดตัดของเส้นด้ายทั้งสอง สูงขึ้นมา ๒ นิ้วมือ เรียกว่าศูนย์กลางกายฐานที่ ๗ ตรงจุดนี้แหละเป็นที่สถิตอยู่ของรัตนะทั้ง ๓ เมื่อเรามีความปรารถนา ที่จะให้เข้าถึงรัตนะทั้ง ๓ จะต้องเอาใจมาหยุดอยู่ตรงฐานที่ ๗ ตรงนี้เท่านั้น เบื้องต้นให้นึกถึงบริกรรมนิมิต คือ สร้างมโนภาพขึ้นมาทางใจ ใจเรา จะได้ไม่ไปคิดเรื่องอื่น สร้างมโนภาพขึ้นมาว่าที่ศูนย์กลางกายฐานที่ ๗ ที่ เหนือจากจุดตัดของเส้นเชือกทั้งสองขึ้นมา ๒ นิ้วมือ หรือกำหนดง่ายๆ ว่าอยู่ ในกลางท้องของเรา มีดวงแก้วที่ใส สะอาด บริสุทธิ์ ประดุจเพชรลูกที่ เจียระไนแล้ว ไม่มีขนแมว โตเท่ากับแก้วตา ให้นึกอย่างสบายๆ ใจเย็นๆ นึกให้ใสที่สุดเท่าที่จะใสได้ นึกให้ชัดที่สุด เท่าที่จะชัดได้ นึกอย่างสบายๆ คล้ายๆ กับเรานึกถึงเรื่องอะไรสักเรื่องหนึ่ง แล้วก็ให้ต่อเนื่องกันไป อย่าให้ขาดตอน พร้อมทั้งประกอบบริกรรมภาวนา โดย ให้เสียงของคำภาวนา ดังออกมาจากจุดกึ่งกลางของดวงแก้ว ให้ภาวนาว่า สัมมาอะระหังๆ ๆ ทุกครั้งที่เราภาวนา สัมมาอะระหัง เราจะต้องไม่ลืมนึกถึงดวงแก้วที่ ใสบริสุทธิ์ ประดุจเพชรลูก ทุกครั้งที่เรานึกถึงบริกรรมนิมิต เราจะต้องไม่ลืม ภาวนาว่า สัมมาอะระหัง เมื่อใดเราเกิดความรู้สึกขึ้นมาในใจว่า เราไม่อยาก จะภาวนา อยากจะวางใจนิ่งเฉยๆ อยู่ที่ศูนย์กลางกายฐานที่ ๗ เมื่อนั้นเราก็ หยุดคำภาวนา ไม่ต้องภาวนาต่อ ก็ให้เราทำใจนิ่งเฉยๆ นิ่งไปเรื่อยๆ อย่าง สบายๆ ใจเย็นๆ แล้วไม่ช้าใจของเราก็จะหยุดนิ่งเอง พอใจนิ่งแล้ว ไม่ช้าก็จะเริ่มโล่ง เริ่มโปร่ง เริ่มเบาสบายอย่างแท้จริง ถ้าเรารักษาอารมณ์นี้ได้ต่อเนื่อง แสงสว่างก็จะค่อยๆ บังเกิดขึ้น ในกลางหยุด กลางนิ่ง จะค่อยๆ สว่างขึ้น สว่างขึ้นไปเอง ในตอนนี้ดวงธรรมก็จะปรากฏ เกิดขึ้นมา เป็นจุดสว่างเล็กๆ เหมือนดวงดาวในอากาศ หรือใหญ่ขนาดดวง จันทร์ในคืนวันเพ็ญ หรือโตใหญ่ขนาดดวงอาทิตย์ตอนเที่ยงวัน เป็นดวงธรรม ที่ใสบริสุทธิ์ บังเกิดขึ้นในกลางใจหยุดใจนิ่ง 9